با خدا باش پادشاهی کن:
أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يحَْزَنُونَ
یونس، آیه62
ترجمه: آگاه باشيد دوستان و اولياى خدا، نه ترسى دارند و نه غمگين مىشوند!
الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ كَانُواْ يَتَّقُونَ(63)؛
ترجمه: همانها كه ايمان آوردند، و از مخالفت فرمان خدا پرهيز مى كردند.
اين آيه و دو آيه بعدى در بيان حال نيكوكاران است كه در ضمن بيان حال مشركان نقل شده است، ظاهرا به علّت تقابل نور و ظلمت چنين شده كه در ضمن ظلمت يادى از نور شده باشد، اولياء به معنى دوستان است كه بر مؤمنان تطبيق مى شود و از گفته خدا پيروى مى كنند.
اولياى خدا- به هر حال- تنها مؤمنين اند، زيرا خداى تعالى خود را ولى آنان در حيات معنويشان دانسته و فرموده:« وَ اللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ» (1)
و این مهم است که خداوند می فرماید اولیای و دوستان من هیچ خوفی نداشته باشند و هیچ غم و اندوهی به خودشان راه ندهند.
«الَّذِينَ آمَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ»، آنان كه خداى يگانه را تصديق داشته و به يگانگی خدا اعتراف دارند، و از نافرماني هايش نيز پرهيز مي كنند. تقوا را خداوند متعال در این آیه هم تذکر داده تا نشان بدهد که دوری از گناه این صفات را می آورد، نه بی بند و باری و بی قید وبند بودن و نافرمانی از خداوند متعال.
(1)- سوره آل عمران، آيه 68