به سوی تعالی(امانت داری)
امانت، شامل مال و تمام شئون زندگى سیاسى، اجتماعى و اخلاقى انسان می شود؛ تمام نعمتهاى مادّى و معنوى، اهل بیت پیامبر(ع) و خود ما امانت براى خویش و برای جامعه هستیم و احکام الهی و حکومت و مسئولیّت... جای امانتداری است. کسی که بخواهد به خدا نزدیک شود و بوی خدا دهد، امانتدار و امین است. بزرگترین امانتی که توان بر دوش کشیدن بار آن بر دوش انسان قرار گرفت(احزاب،72)، ایمان از روی اختیار است و بر همین اساس، خیانت نکردن در امانت و ضرورت وفاداری به عهد و پیمان(مؤمنون،۸) از انسان خواسته شد. اهمیت امانت داری و تامین تا بدان حد است که حتی در اوج جنگ اگر یک سرباز عادي مسلمان، به دشمنان امانی داد، رعایت آن بر همه لازم است. امام سجاد(ع) فرمود: اگر قاتل پدرم، همان شمشیرى که با آن پدرم را کشت را به من به امانت بسپارد آن را به وى بر می گردانم. بهترین تجلّى امانتدارى و اداى آن در شهادت امام حسین(ع)تجلّى کرد که در مقابل خیانت کنندگان به دین پیامبر(ص) ایستاد.
