با قافله سالار نور در تماشا، تکاپو و تعالی ۲۰
تنها تلاش
تعبد و توسل در اسلام، فراتر از عبادات عادت شده و مناسک بی توجه- که ممکن است بتی شود مانع از ملاقات با خدا- کارایی دارد. گاهی ممکن است انس به خلوت و انس به عبادت هم باشد اما انس با خدا نباشد و تنها به عبادت و از این عبادت به اون عبادت و از این مناسک به اون مناسک کشانده شود و خودش هم متوجه نشود. امام حسین(ع) به همگان هشدار می دهد که حتی خود تلاش و حرکت معنوی هم تنها برای رسیدن است و نه حجابی بر حجاب های دیگر افکندن و لغلغه زبانی بدون حضور و توجه قلبی داشتن. مهم و هدف رسیدن به خود خداست(اِنَّ النّاسَ عَبیدُ الدُّنْیا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلى اَلْسِنَتِهِمْ یَحوطونَهُ ما دَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّیّانونَ).
