با قافله سالار نور در تماشا، تکاپو و تعالی-28
آینده تلاش
آنچه از چشم حقیقت بین امام حسین(ع)، دور نیست واقع گرایی است؛ اگر پاره ای از مردم، دنیا را واقعی دیده و همه دار و ندار خود را برای آن سامان می دهند، امام از اکنون برای آینده برنامه ریزی دارد و چارچوب مندی جهان هستی که خدا آنرا آفریده است را درک می کند(فَكَأَنَّ الدُّنيا لَم تَكُن وكَأَنَّ الآخِرَةَ لَم تَزَل). آینده از نظر او نه یک حقیقت صرفا قابل پیش بینی؛ بلکه یک واقعیت موجود قابل ساختن است. آینده نگری از نمادهای اعتماد انسان به خداست و در آبادسازى خانه آخرت که از رهگذر همین دنیا اتفاق می افتد، لازم نیست خانه دنيا تخريب شود، بلكه يكى از بركات آبادانى آخرت، آباد شدن دنياست. او ساختن را بر ماندن به هر قیمتی ترجیح میدهد و اگر مانده است، مانده است تا بسازد و اگر میرود، رفتنی را انتخاب می کند تا بماند.
