اگر ما مسلمانان و شیعیان، دستورات پیشوایان خود راجع به تندرستی و سلامت بدن را رعایت کنیم، علاوه بر کم شدن خیلی از مشکلات در جامعه نظیر اضافه وزن و غیره، متوجه می شویم که باید به فرهنگ غنی شیعی خود ببالیم وشاهد مثال این نیم بیت از حافظ شیرازی نشویم: آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد.
اسلام عزیز، همه چیز را بحث کرده، و جامعه اسلامی یا بر اثر غفلت و یا... آنچنان از دستورالعملهای علمی معصومین(علیهم السلام) فاصله می گیرد که تا بحث جدیدی پیش می آید، لب به تحسین گشوده و آن را ارمغان دنیای مدرن و از این قبیل سخنان می داند، در حالی که همان بحث جدید چه بسا در احادیث معصومین مفصلا به آن پراخته شده باشد.
امام رضا(علیه السلام) می فرماید: «لَوْ أنَّ النّاسَ قَصَّرَوا فِى الطَّعامِ، لاَسْتَقامَتْ أبْدانُهُمْ[1] چنانچه مردم خوراك خویش را كم كنند و پرخورى ننمایند، بدن هاى آن ها دچار امراض مختلف نمى شود.»
کسی منکر استفاده از دستاوردهای پزشکی و بهداشتی دنیای جدید نمی شود، و آن هم به جای خود بسی ارزشمند است؛ اما باید بدانیم که غافل شدن از فرهنگ غنی شیعی و همه چیز را از بیگانه دانستن، کار قابل قبولی نیست.
وقتب صدا و سیمای جامعه اسلامی، شبکه ای به اسم شبکه سلامت دارد، باید در زمینه معرفی احادیث بهداشتی معصومان بیش از پیش اهتمام داشته باشد، که االبته اهتمام هم دارد انشاالله.
بزرگی می گفت: اگر دنیای غرب به جای ما بودند، و احادیث بهداشتی معصومین و نکاتی که امروزه کشف می شود، را در پیشینه خود داشتند، چه بوق و کرنایی به پا می کردند که ببینید در هزارن سال پیش، بزرگان ما چه نکات دقیق علمی را بازگو کرده اند.
قدر تمدن اسلامی خود را بیشتر بدانیم.
پی نوشتها
1ـ مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج16 ، ص452
