سخن قرآن کریم درباره شرک قرآن کریم مى فرماید: إِنَّ اللهََ لاَ یَغْفِرُ أَن یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَن یَشَآءُ[1]؛خداوند مشرک را نمى آمرزد و غیر مشرک را از هر که بخواهد مى آمرزد ، در آیه اى دیگر خالق یکتا درباره شرک مى فرماید: وَمَا یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُم بِاللهَِ إِلاَّ وَهُم مُّشْرِکُونَ[2] ؛ وبیشتر آنها که مدعى ایمان به خدا هستند ، مشرکند،ستاره و فلک و روزگار مخلوقند چنان روند که ایزد بدو دهد فرمان کسى که صنع بیند و خداى نشناسد بدان که هست بر او نام آدمى بهتان ( عنصرى ) r اشاره شرک عبارت است از این که غیر خدا را هم ، در خداوندى و ربوبیت مؤثر بدانیم و اگر با این عقیده آن غیر را بندگى کنیم ، آن را شریک در عبادت قرار داده ایم و اگر او را عبادت نکنیم ولیکن او را در چیزى که رضاى خدا در آن نیست ، اطاعت کنیم آن را شریک در طاعت و بندگى دانسته ایم ؛ حالت اول را شرک جلى و دوم را شرک خفى مى نامند ، اقسام شرک شرک آشکار و شرک پنهان در قرآن کریم با ماده « عبد » بیان شده است:
1 ـ شرک در عبادت به معنى پرستش : قَالُواْ نَعْبُدُ أَصْنامَاً فَنَظَلُّ لَهَا عَـکِفِینَ[3] ؛ مشرکان گویند : ما این بت ها را مى پرستیم و هر روز براى پرستش آنها مقیم بتخانه ایم .
2 ـ شرک در عبادت به معنى اطاعت : أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَـبَنِى ءَادَمَ أَن لاَّ تَعْبُدُواْ الشَّیْطـنَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ[4] ؛ اى فرزندان آدم آیا با شما پیمان نبستیم که شیطان را نپرستید چون او دشمن آشکار شما است [منظور اطاعت است نه پرستش] مسئله شرک در اطاعت از مهم ترین گناهان است که در قیامت دامن گیر آدمى مى شود ؛ یعنى در آن روز کسانى که بر خلاف امر فرمان داده اند و کسانى که فرمان ناحق را اجرا نموده اند به کیفر شرک در اطاعت مى رسند آفرینش همه تنبیه خداوند دل است دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار این همه نقش عجب بر در و دیوار وجود هر که فکرت نکند نقش بود بر دیوار ( سعدى ) rحکایت چشم در چشم خورشید « شیبه » یکى از مشرکان بود و پدر و برادرش در جنگ احد به دست مسلمانان کشته شده بودند . او همیشه در کمین رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) بود تا در یک فرصت مناسب ، آن حضرت را بکشد و انتقام خون برادر و پدرش را بگیرد سال ها گذشت تا ماجراى جنگ حنین در سال هشتم هجرت پیش آمد،در آن بحران شیبه که فرصت را مناسب دید ، خود را آماده کرد و به پشت سر پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) رفت تا نیت پلید خود را اجرا کند ،خداوند ، پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) را از نیت پلید شیبه آگاه کرد ، پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) بى درنگ به عقب برگشتند و مشتى بر سینه شیبه زدند و فرمودند : « به خدا پناه مى برم از شر تو اى شیبه » . شیبه مى گوید : « لرزه بر اندامم افتاد ، ناگهان چهره پیامبر را دیدم و در همان دم احساس کردم که محبوب ترین افراد روبه روى من است ، به گونه اى که از چشمم عزیزتر است ، همان دم به یکتایى خدا و رسالت پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) گواهى دادم و مسلمان شدم و گفتم : گواهى مى دهم که خداوند تو را از نیّت مخفى من آگاه ساخته است » پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) دست بر سینه اش نهادند و فرمودند : « خدایا شیطان را از او دور کن » پس از خاتمه جنگ ، پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم)به من فرمودند : « خواسته خدا از خواسته تو بهتر است »[5]
-------------------------------------------------------------------------------- [1] _ نساء : 48 . [2] _ یوسف : 106 . [3] _ شعراء : 71 . [4] _ یـس : 60 . [5] _ بحار الانوار : ج21 ، ص156 ـ 181
