برای رسیدن به اوج انصاف
برای رسیدن به اوج انصاف
مهربانی با دوست چندان هنر پیچیده‌ای نیست. دوست فرمانروای قلب ماست و با او خوش‌خلق بودن امری است که کاملاً با طبیعت ما سازگاری دارد. هر چند بعضی حتی در همین امتحان هم رفوزه می‌شوند و آن‌قدر حقیرند که حتی مهربانی با مهربانان را هم بلد نیستند.
هنر بزرگ‌تر و اصلی‌تر، خوش‌خلقی با دشمن نامهربان است. رعایت مهربانانه عدالت در حق دشمن، کار مردان بزرگ خداست. این نه به معنای سازش و پذیرش ظلم بلکه به معنای انصاف در رعایت عدالت و خوش‌خلقی حتی با دشمنی است که مطابق استحقاقش با او برخورد می‌کنیم.[1]
پیشوایی که ز شوق دیدار
می‌کند قــاتل خود را بیدار
می‌زند پس لب او کاسه‌ی شیر
می‌کند چشم اشارت به اسیر
[1] حضرت زهرا سلام‌الله علیها فرمود: «تبسّم و شادمانى در مقابل معاندان و دشمنان سبب ایمنى از آتش جهنم است» (بحارالانوار، ج 72، ص 401).
