برای شکست غرور
گاهی آنقدر باد غرور و تکبر ما را میگیرد، که به مرز انفجار میرسیم! چه حالت بدی است وقتی اینگونه ایم و از ضعفها، ناتوانیها، کاستیها ، نقصها و ناداشتههای بینهایت خود غفلت داریم و فقط چشم دوختهایم به داشتههایمان ـ که حقیقتاً وقتی با نداشتهها مقایسه میشوند، رنگ میبازند.
اینکه روزی 5 بار پیشانی ـ که شریفترین عضو بدن است ـ را بر خاک ـ که از پستترین مخلوقات خدا است ـ مینهیم، برای همین است که داشتههای ناچیز فریبمان ندهد. نماز بخوانیم و در مقابل مالک همه داشتهها سر بر خاک بگذاریم تا بادهای غرور و تکبر دست از سرمان بردارند.[1]
زاهد غرور داشت، سلامت نبرد راه
رند از ره نیاز به دارالسلام رفت
[1] حضرت زهرا سلامالله علیها فرمود: «خداوند نماز را برای دوری از تکبر و خودخواهی قرار داد» (احتجاج طبرسی،ج1، ص258).