یکی راه‌های بسیار مفید برای جلب قلوب مردم رفع حوائج و گرفتاری‌های آن‌هاست ازاین‌رو مبلغ دینی باید سعی کند در حد توان به این امر بپردازد و از مال و جان و آبروی خودش مایه بگذارد و اگر نمی‌تواند لااقل با آنان همدردی کند.
در سیره حضرت رسول‌الله (صلیالله علیه و آله) آمده است که ایشان جز وقتی را که برای خدا و خانواده گذاشته بود، هیچ زمانی را به خود اختصاص نداده و همیشه در اختیار و خدمت مردم بود و نه‌تنها به نیازهای مردم رسیدگی می‌کرد بلکه از آنان می‌خواست تا نیاز کسی را هم که نمی‌تواند نزد او آید را به وی برسانند.[1]
امام حسین (علیه‌السلام) در این مورد می فرماید:
«إنَّ حَوائِجَ النّاسِ إلَیکم مِن نِعَمِ اللهِ عَلَیکم فَلا تَمَلُّوا النِّعَمَ؛
نیاز مردم به شما از نعمت‌های خدا بر شما است، از این نعمت افسرده و بیزار نباشید.»[2]
[1] . مکارم الاخلاق، ص14.
[2]. بحار الأنوار، ج ۷۴، ص 205.
