بلدنیست راه برود، بقیه را مقصر می‌داند
از تعجب داشتم شاخ در می‌آوردم! با این همه سابقه خوبش، با حرف‌های تند و تیزش قلب رفیقش را زخمی کرد، مگر نمی‌داند که بداخلاقی بدترین گناه است. آتش خشمش که آرام شد، آهی از ته دل کشید و گفت: ببین من خوش‌اخلاق بودم، ولی بی‌مهری‌های همسرم باعث شد که کم‌کم #تند_خو شوم، پس من مقصر نیستم!
او در واقع با این استدلالش خودش را وارد خیمه تفکرات سوزان شیطان می‌کند، زیرا شیطان هم علت گمراهی‌اش را خدا می‌دانست و هرگز ذره‌ای خودش را #مقصر و دارای عیب نمی‌دانست(1)برخی علت اضطراب و بدبینی خودشان را تفکرات بد و کارهای غلطشان نمی‌دانند و بی‌دلیل دنبال مقصر می‌گردند تا خود را بی‌گناه بدانند.
انصاف زمانی که انسان توانست عیب‌های خود را ببیند و کوتاهی‌های دیگران را هم توجیه منطقی کند. مثلاَ فکر شود که علت بداخلاقی من همسرم نیست، بلکه روحیه تکبر و غرور من نسبت به همسرم باعث تندخویی من شده است.
شیطان فکر می‌کرد که خدا بی‌دلیل او را از درگاهش رانده، برای همین بی‌جهت با انسان دشمنی کرد. انسانی که علت تندخویی‌اش را همسرش بداند، بی‌دلیل با همسرش دشمن می‌شود، در حالی که تکبر او باعث بداخلاقی شده و همسرش ذره‌ای هم مقصر نیست.
یکی از آثار شوم #مقصر_ندانستن_خود عدم انگیزه برای نابودی بداخلاقی است، زیرا او خودش را مقصر نمی‌داند.
پی‌نوشت‌ها:
۱- قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ ؛[شیطان به خدا گفت] بخاطر این‌که مرا گمراه کردی، حتماَ با تمام وجود بر سر راه راست تو بندگانت را گمراه می‌کنم سوره اعراف، آیه۱۴.
