بهار عالم هستی
شاید تقارن ولادتت با فصل بهار را بتوانیم به فال نیک بگیریم و به خودمان بقبولانیم که امسال هم زمان با سرسبزی گیاهان و سرزندگی درختان، قرار است درخت وجودی مان هم با حضورت سرسبز شود و دانه اخلاق در مزارع دلهامان بکاری و نشاط بهاری عائدمان گردانی.
آقا جان! دل ما به تنگ آمده از بس تو را خواندیم و ندیدیمت. غصه خوردیم و گریستیم از نبود پدرمان که دست نوازش بر سرمان کشد و در این وانفسای نفس پرستی و دروغ گویی و ریاکاری و دل مردگی، امانی باشد برای مان. آری! امام عزیز و مهربان مان! یاد تو پرچم صلحی است میان شورش این همه فکر!
بیا و ما را از دست خودمان برهان و سر سفره ایمان بنشان و طعم قرآن به دلهای مان بچشان.
