بهار معنویت؛ قلب، حرم الهی
قلب،حرم خداست
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تَمْلَأَ قَلْبِی حُبّا لَکَ وَ خَشْیَةً مِنْکَ
خدایا از تو درخواست می کنم که دلم را از محبت و خشیتت پر کنی(۱)
تمام مقام و ارزش انسان در وسعت و سلامت قلب او خلاصه می‌شود.
برای داشتن قلب سالم و وسیع ، باید هرچه غیر از یار را، از آن خالی کرد.
وقتی دل آدمی پر از حب خدا بشه، دیگه جایی برای؛ حسد، کینه،ریا و دیگر رذایل اخلاقی نمی مونه.
صاحب این دل همیشه آرومه، حتی تو لحظه های سخت و طوفانی.
و تمام همتش اینه که بر صراط مستقیم حرکت کنه.
این قلب، میشه آینه تمام نمای حق،
این قلب، میشه حرم خدا،
که برای همه حتی کسانی که باعث آزارش شدند جا داره.
اگر این طور شد این دل،دل است،
وگرنه مشتی گِل است
_______________________________________
۱) فرازی از دعای ابو حمزه ثمالی
