انسان را ظاهر و باطنی است که هر یک زیبای ها و زشتی‌هایی دارد.
زشتی ظاهری انسان، ظاهر شدن عورات و قسمت‌هایی از بدن است که نمایان بودن آن‌ها قبیح است.
و زشتی باطنی انسان ظهور معایب اخلاقی و اعتقادی او در اثر ارتکاب معاصی است.
با توجه به این مطلب یکی از نعمت‌های بزرگ خداوند، لباسی برای پوشاندن زشتی‌های ظاهری و باطنی است.
خداوند در قرآن کریم این دو لباس را چنین بیان می‌فرماید:
یَا بَنىِ ءَادَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَیْکمْ لِبَاسًا یُوَارِى سَوْءَاتِکُمْ وَ رِیشًا وَ لِبَاسُ التَّقْوَى ذَالِکَ خَیرْ (1)
اى فرزندان آدم، در حقیقت، ما براى شما لباسى فرو فرستادیم که عورت‌های شمارا پوشیده مى دارد و براى شما زینتى است، ولى بهترین جامه، لباس تقوا است.
لباس ظاهری وسیله‌ای است برای پوشاندن اندام بدن، و لباس تقوا وسیله‌ای است برای جلوگیری از رسوایی انسان به خاطر بروز معایب باطنی او.
از بین این دو لباس، لباس باطنی که لباس تقوا است، بهتر بوده و اهمیت بیشتری دارد.
به خاطر اینکه قبح ظهور معایب باطنی، بسیار بیشتر از قبح ظهور معایب ظاهری انسان است. زیرا ظهور معایب باطنی به‌وسیله ارتکاب معاصی، علاوه بر نتیجه سوء دنیوی، نارضایتی خداوند و شقاوت اخروی را به دنبال دارد.
پاورقی:
1. سوره اعراف آیه26
