گنج واقعی محبت دل‌ها
انسان اگر بخواهد گنجی داشته باشد؛ هیچ گنجی بهتر از محبت دل ها نیست؛ زیرا کسی که دیگران را گرفتار محبت خود کرده است در همه چیز آنان شریک خواهد بود و قدرت و ثروت آنان برای او نیز خواهد بود؛ زیرا دیگران به سادگی قدرت و ثروت خود را در اختیار او می گذارند.
از همین رو گفته شده که خوش خلق شریک مال مردم است.
امیرمومنان امام علی(ع) می فرماید: «اَنْفَعُ الْکُنوزِ مَحَبّهُ الْقُلوبِ؛ سودمندترین گنج‌ها، به دست آوردن محبت دل‌هاست».(غررالحکم و دررالکلم، ح ۹۴۱۹)
انسان می بایست برای رسیدن به هر کمالی از همه ابزارها و #نعمت های الهی بهره مند شود؛ افزایش ظرفیت و بهره مندی از امکانات هستی با افزایش ارتباطات شدنی است؛ زیرا این گونه است که شریک دیگران در قدرت و ثروت و امکانات و نعمت های آنان می شود.
امام علی(ع) در جایی دیگر می فرماید: المؤمنُ مألوفٌ و لاخیرَ فی من لایألَفُ و لایؤْلَفُ؛ مومن اهل معاشرت و الفت است و در کسی که الفت نگیرد و با او الفت نگیرند، خیری نیست.( اصول کافی، ج۴، ص۳۱۲)
در آموزه های اسلامی اساس و محور ارتباطات در دین بر مهربانی و خوش خلقی سامان یافته است و از مردم خواسته شده تا در چهار محور با دیگران تعامل داشته باشند که شامل موارد زیر است:
۱- آزار نرساندن که برای تحقق آن باید خشم و زبان خود را کنترل نمود و
۲- برخورد نیک با همه انسانها که برای آن باید فضایل اخلاقی را در خود نهادینه ساخت و
۳- تعاملی متعالی با مؤمن که در این مورد باید حقوق خاص مؤمن را رعایت نمود.
۴- دوستی، که قبل از انتخاب باید افراد را آزمود؛ و عوامل ایجاد و تقویت آن را فراگرفت.
