در عصر کنونی با ماشینی شدن جامعه و مسائل ناشی از آن، بحث ازدواج نیز با آسیب‌های روبرو شده است. جوانی که به خواستگاری می‌رود، اولین سؤال از او در باره شغل و درآمد و غیره است؛ وقتی که جوانی می‌بیند این مؤلفه‌ها را ندارد، طبعاً درخود آمادگی لازم برای ازدواج را نمی‌بیند؛ البته اینها لازم است، ولی زیاد به آنها بها داده می‌شود.
تذکر مهم: البته عدم اشتغال جوانان، مشکل کمی نیست و کسی قصد کتمان این واقعیت را ندارد و باید مسؤولان مربوطه به وظیفه خود در این باره عمل کنند، و البته جوانان نیز باید همت کنند و بدانند که: «الْمَرْءُ بِهِمَّتِهِ لَا بِقُنْيَتِه[1] ارزش انسان به همت اوست ، نه به ثروت او.» شاید کسانی با تکیه برپول و امکانات، تشکیل خانواه دهند؛ اما از آنجا که همت کافی ندارند با مشکلات عدیده ای روبرو شوند. اما کسی که همت دارد، گر چه دو سه سال دیرتر تشکیل خانواده دهد، ولی چه بسا زندگی مطلوبتری داشته باشد.
باید بدانیم: عدم اشتغال گر چه موضوع دردآوری است ولی آخر دنیا نیست و تا حدودی قابل مدیریت است. جوانی که تحصیلکرده است و در آستانه تشکیل خانواده؛ نباید انتظار داشته باشد حتماً کار اداری برای او فراهم باشد بلکه با مشاغل آزادِ آبرومندانه هم می‌توان زندگی کرد، و در هر صورت نباید به بهانه بیکاری، جایگاه تشکیل خانواده را تخریب کرد بلکه افراد جامعه باید در صورت فراهم نبودن شرایط ازدواج، باز توکل بر خدا را از دست نداده و برای بهتر شدن اوضاع نیز بکوشند. «وَ لْيَسْتَعْفِفِ الَّذينَ لا يَجِدُونَ نِكاحاً حَتَّى يُغْنِيَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِه[نور/33] و كسانى كه (وسائل) ازدواج را نمىيابند بايد پاكدامنى ورزند تا خدا آنها را از فضل خويش بىنياز سازد.»
خدایا وسایل ازدواج مجردان جامعه را فراهم کن و آنها را در این مسیر یاری بفرما.
پی نوشتها
1ــ تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، تميمى آمدى، ، ص447.
