گاهى انسان در پارهای از امور نیاز به تجدیدنظر و تغییر نگرش دارد تا آن را از زاویهای دیگر بنگرد و از زیباییها آن بهرهمند شود یا به اعتقاد خود و لوازم آن از دیدگاهی نو نظر بیفکند.
فرزند آوری و داشتن فرزند هرچند که با نگرشی مادی، شاید هزینههای زیادی را بر انسان تحمیل کند ولی زمانی که به این مسئله نگاهی نو بیندازیم و از در عشق و محبت وارد شویم، کردار را متأثر خواهد کرد و فرزند آوری عاشقانه را در پی خواهد داشت:
قال رسولالله (صلیالله علیه وآله وسلم):و لَمولود فی امتی أحبُّ إلیَّ مما طلعت علیه الشمس:برای من وجود یک فرزند در پیروانم ازآنچه خورشید بر آن تابیده محبوبتر است.
به فرزند آوری از دریچهی عشق هم نگاه بیندازیم؛ که عاشق جز خواستهی معشوق، خواستهای ندارد و از انجام آن لذت میبرد؛ بهویژه اگر این بینش بر پایهی عشق عاقلانه باشد.
پینوشت:
۱) مستدرک الوسائل، میرزا حسین نوری، الجزء ۱۴، صفحه ۱۵۳