دروغ گفتن یکی از کارهای بسیار زشت است که هر انسانی از این که به او دروغ بگویند و وقت و تفکرات او را با دروغ تحت تاثیر قرار بدهند خیلی ناراحت میشود و این زشتی غیر قابل انکار است.
ولی از طرفی بعضاً انسانهایی پیدا میشوند که از روی ترس وشاید در بعضی موارد چون جرأت روبرو شدن با حقیقت را ندارند از روی بی عرضگی خیلی راحت دروغ میگویند وگاهاً اسم دروغ مصلحت آمیز روی آن میگذارند که اگر زشتی این کار کمتر از خود دروغ گفتن نباشد بیشتر نیست.
این دروغ مصلحت آمیز در مواردی درست است و در کتب فقهی روی آن بحث شده؛ ولی به صورت کلی هیچ کس حق ندارد هر کاری دوست داشت انجام دهد و اسم دین روی آن بگذارد.
استفتاء
1-آیا میشود گاهی بنا به مصلحت دروغ گفت یا خیر؟ آیا دروغ مصلحت آمیز گناه است یا خیر؟
دروغ از کناهان کبیره است ومصلحت اندیشی موجب رفع حرمت نمیشود؛ بله در مواردی استنثناء شده که در کتب فقهی ذکر شده؛ مانند دروغ برای نجات جان مسلمان از خطر یا دروغی که نوعی حیله وفریب در جنگ با دشمن است و...(1)
2-آیا مواردی وجود دارد که دروغ گفت واجب باشد؟
در مورد اصلاح ذات البین یا نجات دادن جان مسلمان یا امور مهمه دیگر دروغ گفتن جایز وگاهی واجب میشود.(2)
------------------
پاورقی
1-استفتاءات امام خمینی، جلد2، ص617
2-استفتاءات جدید، جلد2، ص242
3-مطالعه بیششتر در مورد احکام دروغ
