دعا تو زندگی خیلی مهم هست، شما ببینید ما ادما چطور زندگی می کنیم برای مثال اگه بدونیم فردا روزی خواهد رسید یا حداقل احتمال بدهیم که به یک نفر نیاز پیدا خواهیم کرد از مدتها قبل کلی تحویلش می گیریم اگه استادمون باشه که ازش نمره درسی رو می خواهیم حتما روز عید بهش پیامک تبریک می دهیم، که حداقل اگه اخر ترم خواستیم بریم پیشش آه و ناله کنیم که استاد به خدا گرفتار بودم چند نمره ای کمک بفرمایید رومون بشه بریم پیشش حالا رفتار ما نسبت به خدای این عالم چطور هست، بعضی از ماها به محض اینکه خسارتی ببینیم میریم سراغ دعا و نذر دادن و صدقه دادن انتظار هم داریم به زودی زود دعامون مستجاب بشه و مشکلاتمون حل بشه، ولی این راه و رسمش نیست ماها باید هر روز و هر لحظه در حال دعا باشیم تا وقتی گرفتار میشیم رومون بشه بریم در خونه ی خدا، به نظرم اینکه برای هر روز ماه رمضان یک دعا در نظر گرفته شده، یکی از فلسفه هاش این باشه که دعا کردن رو تمرین کنیم.
مرحله بعد اینه که به مضامین دعاها توجه کنیم، همین دعای امروز در بند اول از خدا می خواهیم ما رو دوست خوبان عالم قرار بده با کمی تامل به این نتیجه خواهیم رسید بهتر از اهل بیت علیهما السلام برای دوستی وجود نداره ان شا الله از رهروان واقعی حضرات معصومین باشیم ...
