ضرورت کسب علم و رفع جهالت در مسیر بندگی بر هیچ آدم عاقلی پوشیده نیست و انسان در مسیر علم آموزی در حقیقت، بستر رشد و تعالی خود را فراهم می آورد و پرده های جهالت را از دیدگانش کنار می زند.
در حدیثی از امام جعفر صادق (علیهِ السَّلام) نقل شده که فرمودند:
اَلنّاسُ ثَلاثَة: عالمٌ و مَتَعَلَّمٌ و غُثاءٌ. [۱]
مردم سه دسته اند: دانشمند و دانش جو و کف و چرک روی سیلاب!
یعنی انسان‌ها یا به علم رسیده اند که عالم می‌باشند. یا در مسیر طلب علم هستند که متعلم می‌باشند و اگر هیچ یک از این دو نباشند، به منزله ی کف و چرکی هستند که روی سیلاب حرکت می‌کنند هم بی ارزش اند و هم به سادگی زیر و رو می‌شوند و هر روز دنبال یک صدا می‌روند و به یک آیین رو می‌آورند. در واقع عقیده و مرام صحیح و محکمی ندارند و به راحتی بالا و پایین می‌شوند.
----------
[۱]: کافی، کتاب فضل العلم، باب اصناف الناس، ح۲
