کوروش وقتی بر تخت نشست، بر اساس میل خود قوانینی را وضع کرد. او مردم را به دو دسته تقسیم کرده بود. یک دسته میتوانستند لباسی بپوشند که بدنشان را کاملاً بپوشاند؛ حق داشتند ورزش کنند و ظاهری موجه داشته باشند.
دسته دیگر، افرادی بودند که کوروش میخواست برده و بنده او باشند. به فرمان کوروش، این افراد حق نگهداری و حمل اسلحه نداشتند و نمیتوانستند در امور مملکتی دخالت کنند.
حال آنکه نجبا (که مورد توجه خاص کوروش بودند) حق داشتند به هر کار و حرفهای که میخواستند، مشغول شوند.
باستان گرایان محترم، عدالتی که شما از آن در مورد کوروش حرف میزنید، در کجای رفتار و عمل او نمایان است؟!
----------------------------------------------------
حسن پیرنیا، تاریخ ایران باستان، ج 1، ص 361-362