تصمیم مینا
مینا روی مبل کنار شومینه نشسته بود. در دنیای افکارش کاملا غرق شده بود. دنبال کشتی نجاتی بود بتواند سوار آن بشود و خودش را از این مشکل نجات دهد.
چند ماهی بود که با اکبر زندگی مشترکش را شروع کرده بود. در کل از زندگیش راضی بود. اکبر مرد زحمت کش و مسئولیت پذیری بود. مینا را خیلی دوست داشت. اما گاهی بدجور از کوره در می رفت. حتی برای یک چیز کوچک خیلی زود عصبانی می شد. شعله های آتش خشمش تا چند متر می توانست همه چیز را بسوزاند. مینا اشک گوشه چشمش را با روسریش پاک کرد. مانده بود چکار کند تا مشکلش حل شود. با خودش گفت: زنگ میزنم به دوستم بهار همه چیز را برایش تعریف می کنم. شاید چاره ای شود. شماره بهار روی گوشی به نمایش درآمده بود اما انگشتان مینا مردد بودند که دکمه تماس را فشار دهند.
مینا گوشی را زمین گذاشت. بلند بلند شروع به گریه کرد. هاج و واج در میان یک دنیا افکار ضد و نقیض مانده بود. فکر رفتن پیش خانواده اش و جریان را به آن ها گفتن در نظرش موجه تر آمد.
لحظه ای بعد با خودش گفت: این طور که خانواده ام نسبت به اکبر بدبین می شوند. اکبر هم جلوی آن ها خجالت زده می شود. با خودش کلنجار می رفت. صدای جیرنگ آویزان ها توجه اش را به طرف در جلب کرد. اکبر با پلاستیکی میوه به دست در چهار چوب در ظاهر شد. مینا آب گلویش را قورت داد. خواست آرامشش را حفظ کند. لبخندی بر روی لب هایش نقش بست. گفت: سلام اکبر آقا، خسته نباشی عزیزم
- سلام مینا جون سلامت باشی
مینا پلاستیک میوه را گرفت و به سمت آشپزخانه رفت. تصمیم نهایی اش راگرفت. با خودش صحبت می کنم و از او می خواهم که زود برای هر چیز الکی عصبانی نشود. او من را خیلی دوست دارد شاید متوجه نمی شود از این رفتارش من چقدر اذیت می شوم اگر بداند حتما چاره ای می اندیشد.
بعد از شام خوردن، مینا احساس کرد اکبر خستگیش کمتر شده است.
با استکان چایی کنارش نشست. بعد از کمی صحبت کردن درباره کارهای روزمره گفت:اکبر جون مگه تو منو دوست نداری ؟
چشم های اکبر تعجب زده باز ماندند. به نشانه خنده دار بودن سوال مینا پوزخندی زد. گفت: این چه سوالی هس میپرسی؟ مگه چی شده؟
- خوب حالا من اگه از تو‌چیزی بخوام برام انجام میدی.
- اگه در توانم باشه معلومه که انجام میدم.
- اگه در توانت باشه اما باید برای رسیدن بهش تمرین و تلاش کنی چی؟
اکبر که از سوال های مینا هاج و واج تر شده بود دستی بر روی موهایش کشید گفت: بازم انجام میدم. مگه چی میخوای؟
- اکبر جون تو‌خیلی خوبی من خداروشاکرم همیشه بخاطر داشتن تو، اما گاهی سر موضوع های الکی خیلی عصبانی می شی این رفتارت من را خیلی اذیت می کنه بخاطر منم شده اگر بخوای می تونی عصبانیتت رو‌کنترل کنی اولش شاید سخت باشه اما با تمرین میشه منم کمکت میکنم.
اکبر سرش را پایین انداخت. نمی خواست شرمش را مینا در چشمانش ببیند.
گفت: من خودم هم بعدش خیلی زود پشیمون می شم اما چه کنم که‌در موقعیت که قرار می گیرم نمی تونم خودم را کنترل کنم. مدت هاست دارم به این موضوع فکر میکنم ناراحتی تو هم یک تلنگر شد که زودتر اقدام کنم .
به خاطر رضایت مینا از تصمیم او، لبخندی عمیق بر لبانش نقش بست.
