باب در كتاب صحيفة الاحكام و نیز بهاءالله در کتاب اقدس ازدواج با دو زن را جايز دانسته اند و بيشتر از آن را منع کرده اند. بهاء الله می گوید:« قد كتب الله عليكم النكاح اياكم ان تجاوزوا عن الاثنتين و الذي اقتنع بواحدة من الاماء استراحت نفسه و نفسها و من اتخذ بكرا لخدمته لا بأس عليه كذلك كان الامر من قلم الوحي بالحق مرقوما؛ خداوند براي شما تزويج كردن را نوشته است و مبادا از دو نفر بيشتر تزويج كنيد و كسي كه به يک زن قناعت مي كند هم خود و هم زن را راحت كرده است و اگر كسي دختر باكره را براي خدمت كردن انتخاب نمايد مانعي ندارد و حقيقت امر همينطور از قلم وحي نوشته مي‌شود.» [1]
همانطور که از جمله بهاءالله بر می آید او از ازدواج با بیش از دو زن منع کرده است ولی گرفتن دختر باکره را به عنوان خدمتکار تجویز کرده است! و لذا عامر النجار در کتابش می‌نویسد: بهائیت ازدواج با بيش از دو زن را حرام كرده ولي خدمت گرفتن دختر باكره را حلال و بي عيب دانسته است؛ به همين دليل، بهائيان ازدواج شرعي و قانوني با بيش از دوتن از زنان را مباح نمي دانند اما ارتباط حرام را جايز مي‌شمارند. [2]
عبدالبهاء تحت تأثير غرب حكم صريح اقدس را نقض کرد و پیروان فرقه بهائیت را مکلف به قبول تک همسری کرد. [3] اشراق خاوري می‌گويد:« به نصّ كتاب اقدس در تزویج في الحقيقه توحيد (يك زن گرفتن) است زيرا مشروط به شرط محال است.»[4]
با اين كه در عبارت اقدس تقييد و شرطي ديده نمي شود. عبدالبهاء همچنین در لوح حکیم داوود می گوید:« اما در خصوص تعدد زوجات منصوص است و ناسخی ندارد...، من مي‌گويم عدالت را در تعدّد زوجات شرط فرموده‌اند تا کسی يقين بر اجرای عدالت نکند و قلبش مطمئن نشود که عدالت خواهد کرد متصدّی تزويج ثانی نشود چون حتماً يقين نمود که در جميع مراتب عدالت خواهد کرد آن وقت تزويج ثانی جائز ... و عدالت به درجه امتناع است ... مقصود اين است که تعدّد زوجات بدون عدالت جائز نه.»؛[5]
در اسلام تعدد زوجات در مواردي كه مقتضي باشد، مشروط به مراعات جنبۀ عدالت در ميان زوجات است، یعنی طوري رفتار کند كه طبق عدالت کامل و به نظر واحد و مساوي با آنها باشد، و كوچكترين افراط و تفريط و ظلم و بي اعتنائي و بي مهري نسبت به يكي از آنها روا ندارد، در این صورت هر مردي تا چهار زن با حفظ شرائط مقرّره مي‌تواند داشته باشد.
رهبران بهائی در این موضوع نیز دچار افراط و تفریط شده اند و تناقض موجود میان قول عبدالبهاء و عمل بهاء مهمترین شاهد بر آن است. طبق آنچه بهائیان از شوقی افندی و عبدالبهاء (دو نفر از سران اصلی بهائیت) درباره تعداد همسران استفتاء شد، بهائیان مکلّف به قبول تک همسری شده‌اند در حالی که بر اساس نصّ صریح کتاب اقدس (تألیف پیامبر بهائیان) داشتن دو زن در آنِ واحد جایز است؛ از سویی با نگاهی بر تاریخ بهائیان به نام چهار زن در لیست زنان بهاء الله می‌رسیم. نام زنهای میرزا حسینعلی نوری به ترتیب زیر بود:
1ـ بانو نوابه که اولین زن میرزا است و پس از آن که میرزا با یک جهش از مقام بندگی به رتبه ربوبیت و الوهیت ارتقاء یافت بانو نوابه از طرف وی به لقب «ام الکائنات» مفتخر گشت. میرزا از این زن دارای سه فرزند گردید: دو پسر به نام عباس (ملقب به غصن اعظم) و مهدی (ملقب به غصن اطهر) و یک دختر که بعدها به بهائیه خانم و ورقه علیا ملقب گشت.
2ـ مادر میرزا محمدعلی (غصن اکبر) و میرزا ضیاء الله و میرزا بدیع الله؛ اسم دقیقی از این زن بهاء الله در کتب بهائی منتشر نشده است.
3ـ گوهر خانم کاشی مادر فروغیه خانم.
4- جمالیه خانم که از دوازده یا سیزده سالگی در خانه میرزا بعنوان خدمتکار می زیسته و چون به سن 16 سالگی رسید میرزا حسینعلی نوری (بهاءالله) که در آن زمان هفتاد سال داشته است دریای مهرش در حق وی به جوش و خروش می آید و نسیم لطفش ورزیده، او را به همسری خود برگزیده است.
پینوشت
[1]. اقدس، ص58، بند 63.
[2]. البهائيه و جذورها البابية، ص 102.
[3] گنجینه حدود و احکام ، ص176.
[4] همان، ص 177.
[5] همان.
[6] . کتاب جمال ابهی
