احکام ازدواج و پرهیز از روابط نامشروع
تفسیر منتخب یک آیه از جزء شش
«الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّباتُ و... وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسافِحِينَ وَ لا مُتَّخِذِي أَخْدانٍ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِالْإِيمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِينَ»(مائده/۵)
امروز چيزهاى پاكيزه براى شما حلال شده، و... و [بر شما حلال است ازدواج با] زنان پاكدامن از مسلمان، و زنان پاكدامن از كسانى كه پيش از شما كتاب [آسمانى] به آنان داده شده، به شرط آنكه مَهرهايشان را به ايشان بدهيد، در حالى كه خود پاكدامن باشيد نه زناكار و نه آنكه زنان را در پنهانى دوست خود بگيريد. و هر كس در ايمان خود شكّ كند، قطعاً عملش تباه شده، و در آخرت از زيانكاران است.
«أَخْدانٍ»، جمع «خِدْن»، به معناى دوست است؛ ولى معمولًا در مورد دوستى‌هاى پنهانى و نامشروع به كار مى‌رود.
ارتباط دوستانه و پنهانی دختر و پسر نامحرم، موردی است که در عصر حاضر بیش از هر دوران دیگری به چشم می‌خورد. در قرآن کریم دو مرتبه به این موضوع اشاره شده است، سوره نساء/۲۵ و سوره مائده/۵.
در سوره نساء این ارتباط را برای دختران ممنوع می‌شمارد و در سوره مائده برای پسران؛ موضوع آیه اول عمومیت ندارد و در مورد کنیزان است.
البته با بهره‌گیری از قاعده «الغاء خصوصیت» حکم حرام بودن دوستی بر سایر دختران آزاد نیز جاری می‌شود. اما در آیه دوم سخن از ازدواج معمولی زن و مرد آزاد و غیرمملوک است.
بنابراین طبق قرآن ملاک و معیار ازدواج، ایمان و پاکدامنی است.
در این آیه یکی از جلوه‌های مهم ایمان، که پرهیز از انحرافات جنسی است، بیان شده و دو مصداق آن (زنای آشکار و ارتباط پنهانی با نامحرم) ذکر شده است.
پاكدامنى زن، در هر مذهبى كه باشد، يك ارزش است؛ و برقرارى روابط نامشروع و پنهانى، حتّى با غيرمسلمان هم ممنوع است.
اختلاط با اهل‌كتاب و زندگى در ميان آنان و سفر به كشورشان، يكى از لغزشگاه‌هاست.
از اين رو، در اين آيه، پس از جواز ارتباط، هشدار مى‌دهد كه مواظب باشيد، روابط اقتصادى و خانوادگى، اعتقاد شما را عوض نكند و به خاطر رسيدن به همسر، ايمانتان را از دست ندهيد. «وَ مَنْ يَكْفُرْ بِالْإِيمانِ»
