«بَلْ عَجِبْتَ وَ يَسْخَرُونَ (۱۲) وَ إِذا ذُكِّرُوا لا يَذْكُرُونَ (۱۳) وَ إِذا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ (۱۴) وَ قالُوا إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ» (صافات/۱۵)
بلکه تو (از انکار منکران) تعجب کردی و آنها هم به تمسخر پرداختند و چون پند داده شوند عبرت نمى‌گيرند. و چون آيتى ببينند به ريشخند مى‌پردازند! و گویند: این خود پیداست که سحری بیش نیست.
از ابتدای دنیا تا الان دشمنان خدا و پیامبران همواره به تمسخر و انکار انبیاء پرداخته اند؛ در زمان کنونی هم یکی از حربه های دشمن تمسخر و تحقیر جوامع مسلمان است. آنها با کوچکترین بهانه شروع به تمسخر افراد و دین اسلام می کنند. اما مسلمانان باید آگاه باشند و بتوانند حقایق را از دروغ و تمسخر تشخیص دهند.
مقايسه و سؤال کردن، راهى براى به فكر واداشتن افراد است. به طور مثال خداوند می پرسند: آفرينش انسان كجا و حفاظت از آسمان‌هاى پهناور كجا؟
تمسخر و به بازى گرفتن مقدّسات، مقدّمه كفر و انكار حقايق است. بنابراین افراد مغرور و مسخره كننده را با يادآورى منشأ آفرينش خود، تعديل كنيد.
گاهى دشمن به جاى قبول حق و منطق، مسخره مى‌كند. و گاهى دشمن در تبليغات خود سعى مى‌كند با اصرار و اطمينان سخن بگويد؛ تا سخن دروغش راست جلوه کند.
وقتی در زندگی به شما تلنگری زده می شود و یا اینکه نصیحتی می شوید، عبرت بگیرید. شاید برایتان پیش آمده باشد که در مورد موضوعی درگیری ذهنی داشتید و همان زمان کسی به شما در مورد همان موضوع چیزی می گوید، یا در سخنرانی یا برنامه ای به همان مساله می پردازند. این ها همان تلنگرها هستند.
