«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّخِذَها هُزُواً أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ» (لقمان/۶)
و برخى از مردم كسانى‌اند كه سخن بيهوده را خريدارند تا [مردم را] بى[هيچ] دانشى از راه خدا گمراه كنند، و [راه خدا] را به ريشخند گيرند؛ براى آنان عذابى خواركننده خواهد بود.
«لَهْوَ»، چيزى كه انسان را از هدف مهم بازدارد. «لَهْوَ الْحَدِيثِ»، سخن بيهوده‌اى كه انسان را از حقّ باز دارد، مانند حكايات خرافى و داستان‌هايى كه انسان را به فساد و گناه مى‌كشاند.
مهم‌ترين عوامل گمراه كننده:
سخن باطل
طاغوت، كه با تحقير یا تهديد مردم را منحرف مى‌كند.
وسوسه های شيطان
عالم و هنرمند منحرف كه با استفاده از دانش و هنرش ديگران را منحرف مى‌سازد.
صاحبان قدرت و ثروت.
گويندگان و خوانندگانى كه مردم را سرگرم كرده و آنان را از حق و حقيقت باز مى‌دارند.
خريد وسايل لهو و امورى كه انسان را از كمال باز مى‌دارد، نشانه‌ى جهالت و نادانى است. در اسلام، آهنگ‌هايى كه متناسب با مجالس فسق و فجور و گناه باشد و قواى شهوانى را تحريك نمايد، حرام است، ولى اگر آهنگى مفاسد فوق را نداشت، مشهور فقها مى‌گويند: شنيدن آن مجاز است.
امام باقر عليه السلام فرمود: «غنا، از جمله گناهانى است كه خداوند براى آن وعده‌ى آتش داده است، سپس اين آيه را تلاوت فرمود: وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ .... » (كافى، ج ۶، ص ۴۳۱). گناه ی كه در قرآن به آن وعده‌ى عذاب داده شده است، گناه کبیره است. بنابراين غنا، از گناهان كبيره است.
زنان آوازه‌خوان و كسى كه به آنها مزد مى‌دهد و كسى كه آن پول را مصرف مى‌كند، مورد لعنت قرار گرفته‌اند. آموزش زنان خواننده حرام است.
امروزه استعمارگران براى سرگرم كردن نسل جوان، از همه‌ى امكانات از جمله ترويج آهنگ‌هاى مبتذل، از طريق انواع وسائل و امواج، استفاده می کنند.
اسلام، براى برطرف كردن خستگى و ايجاد نشاط، ما را به سير و سفر، ورزش و شنا، كارهاى متنوّع و مفيد، ديد و بازديد، گفتگوهاى علمى و انتقال تجربه و مهم‌تر از همه ارتباط با آفريدگار هستى و ياد او كه تنها آرام‌بخش دل‌هاست، سفارش كرده است.
امام على عليه السلام مى‌فرمايد: «لا خير فى لذة من بعدها النار» ( ديوان امام‌على عليه السلام، ص ۲۰۴).
