خیلی وقت بود منزل ما نیامده بودند. شاید چند سال. از دیدنشان خیلی خوشحال شدم. نسبتی نداریم ولی همسایه های قدیمی گاهی از فامیل نزدیکترند. ما شاء الله دخترش قدی کشیده بود و خانمی شده بود برای خودش. وقتی گفت کلاس هشتم است باورم نمی شد. حیایش شبیه دهه شصتی ها بود تا دهه هشتادی ها. تا جایی که ما شناخت داشتیم، پدرش مرد اهلی نبود. باید به مادرش تحسین می گفتم به خاطر نوع تربیتش. البته اینکه حضرت زهرا سلام الله علیها در خطبه فدکیه عامل پاکدامنی را لقمه حلال (1) فرمودند شاید لازم بود ما در نگاهمان به پدر ریحانه تجدید نظر کنیم و شاید هم نقش مادر عفیفه از لقمه، پر رنگ تر است. نمی دانم، عفیفه بودن نسل که یک علت ندارد هر چند اصلش والدین عفیف و لقمه حلال است. همین که دخترش مثل بیشتر دهه هشتادی ها از ستاره های سینما الگو نگرفته بود، سجده شکر داشت.
هنوز تعریف و تمجیدی نگفته بودم که عفت خانم به دخترش تذکر داد: «ول کن آن چادرت را. اینجا که کسی نیست. کمی مثل همکلاسی هایت باش. نمی خواهم مثل من باشی.». از حرفش تعجب کردم. نا خواسته جبهه گرفتم و گفتم: «این چه حرفی است. باید تحسینش کنید. دختر به این خانمی. یعنی چه این حرف ها. این را که جدی نگفتید». گفت: «نمی خواهم مثل خودم شود. هر کس بی حیاتر بود و با صدتا پسر دوست بود و زورگوتر بود موفق تر است. شوهر خوب. خانه و کاشانه و ماشینش به کنار. احترامش بالاتر است و نازنین تر. نمی خواهم مثل خودم بد بخت شود. همین الان تو که با نامحرم چشم به چشم نشدی حالا چه شد؟ همکلاسی هایت که اهل دوست پسر بودند، خانه و زندگی و بچه و کار و ... همه هم دوستشان دارند و حلوا حلوا می کنند و روی سرشان می گذارند. اما امثال ما را ببین. هر چه معتاد و بد اخلاق و تحصیل نکرده و گدا گرسنه است سمت ماست. هر چه هم می سازیم طلبکارترند. نه نمی خواهم به زور هم شده چادرش را می گیرم. همین فردا پس فردا یک ست کامل وسایل آرایشی هم برایش می خرم. برود بچرخد و بگردد و آینده هم یک همسر خیلی خوب داشته باشد».
حرفش خنده دار نبود ولی تعمدا خندیدم و گفتم: «عفت خانم اولا من این وسط چکاره بودم؟ دوما بد بختی و خوشبختی به چادر و حیای بیچاره چه ربطی دارد. پس فردا جواب خدا را چه می دهی. نعوذ بالله یعنی ما از خدا بهتر می فهمیم؟ اینکه دختر عفیفه راحتتر در ازدواج با نا اهل فریب می خورد تقصیر چادر نیست. طبیعی است. آدمی که خودش قابل اعتماد است. ریگی به کفشش نیست. بقیه را هم مثل خودش می بیند و اعتماد می کند. خدا جای حق نشسته خیال نکن به بازی گرفتن اعتماد دیگران و شکستن دل و بردن آبرو، به همین سادگی هاست و جبرانش بی دردسر خدا کارش را خوب بلد است. خدا ارحم الراحمین هست ولی اشد المعاقبین فی موضع النکال و النقمه(2) هم هست. عفت خانم کجا دیدی توی قرآن خدا وقتی حرف از همسران بهشتی می زند می گوید نعوذ بالله حوری هایی که با همه مردهای بهشت دوستند. حوری با روابط اجتماعی بالا؟ داریم؟».
«خندید و گفت راست می گویی ها. ولی ببخشید بچه من می خواهد در همین جامعه زندگی کند. الان عرف این طور است. عفیفه و چادری خریدار ندارد و جایش در جامعه ما نیست ». مجدد خندیدم و گفتم:«عفت خانم مجتهد نشده فتوا هم که می دهی. اولا حجاب و عفاف حکم تابع عرف نیست و حکمی قطعی است. دوما می دانی عرف یعنی چه؟ یعنی عرف متشرعه. یعنی ببین اکثر ادمای عاقل دیندار چطور رفتار می کنند نه اکثر مردم جامعه. جان من احکام نساز. دست از سر این بچه هم بردار».
عفت خانم زخمی نفاق ها بود. نمی دانم چقدر قانع شد و این بار که ریحانه را ببینم چه شکلی است. ولی درود بر مردانی که به خاطر پاک ماندن نسلشان هم که شده احترام زنان عفیفه خود را نگه می دارند و دل نمی شکنند.
خدایا حق با تو بود. چطور با کمک مردی که عاشق تو نیست نسلی با حیا و عفیف تربیت شود؟
---------------------------------
(1) وَ تَرْکَ السِّرْقَةِ ایجاباً لِلْعِصْمَةِ
(2) أَیْقَنْتُ أَنَّکَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ فِی مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ أَشَدُّ الْمُعَاقِبِینَ فِی مَوْضِعِ النَّکَالِ وَ النَّقِمَةِ
و یقین دارم که در جای عفو و رحمت مهربان ترین مهربانانی.و در جایگاه مجازات و انتقام، سخت ترین کیفرکننده ای (دعای افتتاح)
