وقتی کنار ساحل قدم میزنید، موج ها تک به تک و شانه به شانه، پیش روی هم فریاد می زنند و صدایشان انسان را به وجد می آورد، یکی پس از دیگری بالا می آیند و دوباره فروکش می کنند، هر کجای ساحل که قدم بگذارید ماجرا همین است ...
ازدحام موج ها، شور می آفریند و شوق و صدای شلوغی هایش ذهن انسان را تسخیر می کند، انگار همه افکار انسان اختصاص پیدا می کند به همان موج ها و دیگر اثری از انسانی که تا چند دقیقه پیش درگیر افکار و اتفاقات تلخ و شیرین بود، نیست!
این یک اتفاق در فضای غیر مجازیست! اما! در فضای مجازی اتفاقات و درگیری ها بیشتر و بیشتر پا به افکار انسان می گذارند، طوری که انگار همه ما وقتی وارد شبکه های اجتماعی می شویم، نه تنها کنار ساحل بلکه به انتخاب خود روی یکی از همین موج ها سواری می کنیم!
بدون تعارفات، حقیقت این است که همه ما درگیر ابزارهای رسانه های هستیم و این درگیری، ما را به سمت سوار شدن بر یکی از همین موج ها می برد. در واقع چه بخواهیم چه نخواهیم همه ما نقاط ضعف و قوتی داریم و بالاخره محتوایی را دوست داریم و از محتوایی دوری می کنیم، تفکری داریم مخالف یا موافق در فضای سیاسی و بالاخره دین و مسلکی داریم برای پیروی ...
همه اینها ما را به سمت شرکت در موج های مجازی سوق می دهند، حتی به عنوان یک هوادار! مثل هواداری یک تیم در استادیوم، شاید هوادار فعالیت خاصی به نسبت بازیکنان انجام ندهد اما در نهایت جزئی از این موج به حساب می آید.
حتی اگر تماشاچی موج ها هم باشیم، با یک لایک یا کامنت ساده هم ما جزئی از این موج خواهیم شد ...
الزاما قصه موج و موج سواری اتفاق بدی نیست، بیشتر شبیه یک فندک باشد شاید! هم می توان خرمنی را با آن به آتش کشید و هم شمعی را برای تولد و شادی روشن کرد ...
قصه فضای مجازی، موجیست که بخواهیم یا نه، ما را احاطه کرده و دور تا دور ما را گرفته است، ماییم که می توانیم انتخاب کنیم که کجا شرکت کنیم و کجا دوری، کجا تایید کنیم و کجا رد، اما این اختیار فقظ ظاهر داستان است، باطن ماجرا اما کمی تلخ تر!
این ابزار در بسیاری از اوقات عملا اختیار را از ما سلب و تفکر خود را به ما تحمیل می کنند! تلخی ماجرا به همینجا اما ختم نمی شود، شاید به ظاهر این ابزار در دستان ما هستند اما، در واقع نه همیشه اما بسیاری از اوقات ما در دستان این ابزار اسیر و درگیریم!
موفق در فضای مجازی کسیست، که به دو مساله مسلط باشد، اول تفکر خود و دوم اختیار خویش
کسی که این دو مورد را به خوبی مدیریت کند، عملا از جهات بسیاری فرد موفقی خواهد بود، چراکه در نهایت افکار ما که سبک زندگی ما را می سازند در گرو همین دو اتفاق خواهند بود ...
