تازه توبه کرده بود. نمی گویم چه کبیره ای اما می خواست مطمئن شود که پاک پاک است. هر چه به او می گفتم عزیز دلم، همان شبی که پشیمان شدی بخشیده شده بودی(1). طیب و طاهر و محبوب خدا هستی. (2) اما دلش آرام نمی گرفت. مثل اسپند روی آتش بی قرار بود و شب ها در بستر، گریه می کرد و به خود می پیچید. به حالش غبطه می خوردم.
هر روزش به همین حال بود تا زمانی که فهمید، وقتی فرزندی به دنیا می آید، تمام گناهان مادر بخشیده می شود(3) و نامه اعمالش سفید سفید خواهد شد. بعد از آن، همیشه از من تشکر می کرد که مانع بچه دار شدنش نمی شوم.
به دنیا آمد. او دیگر آرام بود. آرام بود و مطمئن به وعده الهی ...
* کسی که سوظن به خدا دارد، چگونه است؟ در اینجا بخوانیم.
1. اللَّهُمَّ إِنْ يَكُنِ النَّدَمُ تَوْبَةً إِلَيْكَ فَأَنَا أَنْدَمُ النَّادِمِينَ، وَ إِنْ يَكُنِ التَّرْكُ لِمَعْصِيَتِكَ إِنَابَةً فَأَنَا أَوَّلُ الْمُنِيبِينَ، وَ إِنْ يَكُنِ الِاسْتِغْفَارُ حِطَّةً لِلذُّنُوبِ فَإِنِّي لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ. (صحیفه سجادیه، دعای 31، فراز 28)
بار خدايا اگر پشيمانى بسوى تو توبه است پس من پشيمانترين پشيمانهايم، و اگر بجا نياوردن گناه تو توبه و بازگشت (بسوى تو) است پس من نخستين توبه كنندگانم، و اگر درخواست آمرزش سبب ريختن گناهان است پس من بدرگاه تو از درخواست كنندگان آمرزشم
2. إِنَّ اللَّهَ يحِبُّ التَّوَّابِينَ (البقرة/222) خداوند توبهکاران را دوست ميدارد
3. در خبری طولانی از امام صادق علیه السلام نقل شده است: .... أَيُّمَا امْرَأَةٍ أَخْذَهَا الطَّلْقُ إِلَّا كَتَبْتُ لَهَا أَجْرَ شَهِيدٍ فَإِنْ سَلِمَتْ وَ وَلَدَتْ غَفَرْتُ لَهَا ذُنُوبَهَا وَ لَوْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ وَ رَمْلِ الْبَرِّ وَ وَرَقِ الشَّجَرِ وَ إِنْ مَاتَتْ صَارَتْ شَهِيدَةً وَ حَضَرَتْهَا الْمَلَائِكَةُ عِنْدَ قَبْضِ رُوحِهَا وَ بَشَّرُوهَا بِالْجَنَّة .... ( مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج15، ص 214)
... هر زنى که درد زایمان او را بگیرد پاداش شهید برایش مىنویسم و اگر سالم بماند و زایمان کند گناهانش را برایش مىآمرزم گرچه به اندازه کف دریا و ریگ بیابان و برگ درختان باشد و اگر بمیرد شهید مىگردد و فرشتهها به هنگام قبض روحش نزد وى حاضر مىشوند و او را به بهشت بشارت مىدهند...
