از دیدگاه قرآن کریم خدای متعال علم و دانش را به عنوان، علت بنیادین و اساس آفرینش تمام پدیده های هستی از جمله آدمیان و حتی زمین و آسمان معرفی می کند.
بهترین دلیل بر اثبات این مدعا؛ تشویق و تحریض های پیاپی کلام الهی به دانش اندوزی و دانش گستری مومنان، در مسیر گشودن دریچه های نور و آگاهی بر پیکره جامعه مسلمان است و همین نکته برای نشان دادن عظمت و ارزش علم و علماء و افتخار آنها، بهترین دلیل گویا و قاطع ترین گواه می‌باشد.
وقتی خداوند متعال میخواهد چشم بصیرت انسان را در برابر این نکته و حقیقت باز کند و دلهای خردمندان را در مقابل این واقعیت، آگاه و بیدار سازد در نبشتار استوار بنیاد و کتاب آسمانی خود می‌فرماید:
الله الذی خلق سبع سموات و من الارض مثلهن یتنزل الامر بینهن لتعلموا ان الله علی کل شیء قدیر (۲۹)
خدائی که هفت آسمان را آفرید و زمین را همسان و همانند با آن خلق کرد (تا فرمانش میان این دو پدیده شگرف فرود آید). هدف این است که از علم و بصیرت برخوردار گردید، بصیرتی که شما را به قدرت و توانائی همه گیر و گسترده خداوند رهنمون باشد.
