هر انسانی که خواهان سعادت دوجهانی است، باید در تنظیم روابط خویشتن با افراد جامعه به طور صحیح کوشش به عمل آورد؛ زیرا این عمل موجب تعالی شخصیت انسانی و اجتماعی او میگردد.
یکی از ویژگی های سودمندی که هر مومن باید در خود داشته باشد، ویژگی رازداری است و این ویژگی دوسویه گاه وابسته و متعلق به خود انسان است و گاه به طور امانت با او در میان نهاده شده است.
در اخلاق کار تشکیلاتی راز داری افراد بسیار مهم است بطوری که می توان عیار شخصیت اخلاقی افراد را به واجدیت این ویژگی سنجید و همه اعضا باید در امر حفظ رازهای خویش و دوستان بکوشند.
امیرمؤمنان، علی علیه السلام درباره معنای راز میفرماید:
«مِلاكُ السِّرِّ سَترُه» [۱]
معیار و شاخص راز، پنهان بودن و پوشیده بودن آن است.
----------
[۱]: غررالحكم، ح ۷۴۲.