جایگاه شب در سیره بندگان ویژه خداوند
ﻭَﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻳَﺒِﻴﺘُﻮﻥَ ﻟِﺮَﺑِّﻬِﻢْ ﺳُﺠَّﺪﺍً ﻭَ ﻗِﻴﺎﻣﺎً «٦٤ فرقان». ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ، ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺳﺠﺪﻩ ﻭﻗﻴﺎم ﺷﺐ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺍﺭﻱ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ.
«ﺑﻴﺘﻮﺗﻪ»: به معنای گذراندن شب است که اشاره به ﺷﺐ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺍﺭﻱ دارد، ﺧﻮﺍﻩ ﺗﻤﺎم ﺷﺐ یا ﺑﺨﺸﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ.
این آیه صفت عبادی و نوع ارتباط بندگان خاص را با خالق به تصویر می کشد. شب که برای خواب و استراحت تعریف شده است، این بندگان بجای خواب، پاسی از آن را اختصاص به راز و نیاز و گفتگو با خداوند قرار می دهند و لذت و آرامشی که از آن بدست می آورند، به مراتب از خواب بهتر و لذت بخش تر است. آن لذت وصف نشدنی با سجده و قیام مخلصانه حاصل می شود. سجده و قیام در بین ارکان نماز از اهمیت خاصی برخوردارند؛ بطوری که حرکات قیام و سجده برای تقرب الهی به منزله "بشین و پاشو" تمرینات نظامیان است که آنها را ورزیده می کند. در قرآن حدود ۱۱ آیه در مورد اهمیت نماز شب است. ماه مبارک که توفیق سحر خیزی شامل اکثریت مومنین می شود، جا دارد نسبت به این نافله شب اهتمام ویژه ای داشته باشند.
