سه هزار سال پیش، دانش ریاضی، طب و کیمیا گری نزد آشوریان و بابلیان و ایرانیان اعتبار بسزایی داشته است.
این علم ابتدا در ایران و هند شکل گرفت و بعد از آنجا به دیگر کشورهای انتقال پیدا کرد. ایرانیان باستان از روزگارهای بسیار دور به علم نجوم توجه داشتند. آسمان صاف کویر یکی از علل توجه ایرانیان به علم نجوم بوده است.
هر چند که مسلمانان پیشگویی منجمان و آنچه را که احکام نجوم خوانده می شد ناپسند می دانستند، اما در عین حال از معرفت نجومی ایرانیان بهره گرفتند.
از سوی دیگر و در نهضت ترجمه، کتاب های نجوم یونانی به زبان عربی ترجمه شد و در دسترس مسلمانان قرار گرفت و در قرن سوم هجری چند چهره درخشان در علم نجوم ظاهر شدند. از جمله ی این شخصیت ها می توان به خوارزمی که نخستین جداول نجومی عرب ها را تهیه کرد، اشاره نمود.
منبع: تاریخ علم در تمدن اسلامی، محمد علی چلنگر، ص 61- 63
