همانطور که میدانیم خداوند متعال زمانی که انسان را خلق کرد نعمت‌های فراوانی را برای وی ارزانی داشت،به گونه‌ای که شمارش انهاازحدوصف خارج است.همانطور که می‌فرماید: (وَإِن تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّـهِ لَا تُحْصُوهَا) [1] و اگر نعمت خدا را شماره کنید، نمى‌توانید آن را به شمار درآورید.
چنانچه شاعر گرانقدر هم گفته: از دست و زبان که برآید کز عهده شکرش به در آید [2]
اما از انجا که انسان موجودی ضعیف است والطاف حضرت سبحان لا متناهی وپایان ناپذیر است،تنها بایدشکر گذارنعمات خالق هستی بودبلکه به ضعف خویش اعتراف کرده وبر درگاه آستان حضرتش عذر تقصیر داشت.
بنده همان به که ز تقصیر خویش عذر به درگاه خدای آورد
ورنه سزاوار خداوندیش کس نتواند که به جای آورد[3]
نعمت‌های الهی گرچه هر کدام به نوبه خود دارای مقام و ارزشی خاص هستند، اما در میان اینها یک نعمت را به عنوان نعمت تکامل کننده نعمات دیگر همراه بامنت برای انسان قرار می‌دهد و می‌فرماید:( قُل لَّا تَمُنُّوا عَلَیَّ إِسْلَامَکُم بَلِ اللَّـهُ یَمُنُّ عَلَیْکُمْ أَنْ هَدَاکُمْ لِلْإِیمَانِ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ )[4] این خداست که با هدایت‌کردن شما به ایمان، بر شما منّت مى‌گذارد، اگر راستگو باشید.وصدالبته شما با اسلام اوردنتان بر رسول مهربانی ما منت مگذاریدبلکه.ما منت بر شما گذاشتیم و دین اسلام را برشما عرضه کردیم .
اری اسلام بعنوان یک دین جامع تمام تا روپود انسان را از خانواده تا اجتماع در قالب معرفت ناب خویش به سمت کمال گسترده است،برای نیل به اهداف والای الهی و رسیدن انسان به درجات عالیه توسط آخرین سفیر هدایت ،آن مکمل خُلق عظیم الهی حضرت محمد مصطفی (صل الله علیه و آله و سلم) فرستاده شد و همه انسانهای آزاده و آزادیخواه، و کسانی که خواهان قلوب مطهره و مذکیّه هستند را به پیروی از این دین و شستن زنگارقلوب از چشمه سار او فراخوانده است .
در دین مبین اسلام آموزه‌هایی قرار داده که فراگیری آن نویدحیات جاودانی را به این بشر خاکی بشارت می‌دهد، تا این دنیا و تمایلات دنیوی وهمچنین زرق و برق‌های دنیوی راتوقف گاهی بیش ندانسته ،و از آنها جهت حیاتی جاودانه توشه بردارد ،و تحرک و تعامل خود را در حیاط طیبه ای ازبایستهای معنادار سامان بخشد، زیرا این انسان از همان ابتدای خلقت خویش مصداق این جمله شریف قرار گرفته است(وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ)[5]حال آنکه صحبت از عبادت و پرستش گردید، برای دستیابی به این هدف مهم مسجد را به عنوان پرستشگاه پیروان خویش مشخص کرد، تا در پرستش و تعبد قامت اندیشه و دانش او نیز تکامل یافته و از پرتو کمال و کلام دین قلوب اونیز به آرمان‌های خرد زینت بخش گردد و تعامل افکار در شالوده دین راه پر مهیب خطر زندگی چند روزه ی دنیوی را برای آنها هموار،وهمچون پُلی بر روی دست اندازها و درّه‌های شگرف و پرمهیب این مسافر خانه ی دنیا که باعث نجات و گذشتن از سرزمین‌های خوفناک و هراسان و رسیدن به سرزمین امن و آرامش قرار داده است و این جایگاه انسان ساز خداپرست همان مسجد است.
مسجد تنها جایگاهی است که باعث اتصال فرد به جامعه می‌شود، و نیازهای فردی و اجتماعی را در قالب نظم الهی در هم می‌تند.
مسجد جایگاهی قدسی است و قالبی زینت بخش است که هرچه در آن می‌ریزیم، و هرچه از آن می‌گذرد، رنگ و نمای الهی بر خود می‌گیرد.
مسجد نبض تپنده دین درجوامع اسلامی و میراثی ماندگار است که تاریخ و فرهنگ و سیاست را در شبکه‌ای از نظم و حیانی با هم پیوند داده است.
مسجد جایگاهی است که هرروز معانی عمیق نیایش و خداپرستی را در مناسک عظیم نماز جماعت براجتماع ارائه می‌کند، تا با گذر از ظاهر گرایی هدف اصلی دین در جامعه محقق گردد.
مسجد دانشگاهی انسان پرور است که نوع انسان ،با ایمانی قوی و قلبی مطمئن به روز واپسین باعث آبادانی جامعه و برگزاری نماز و کندن ریشه فقر از اجتماع وجویا شدن از حال همدیگر درصدد رفع نیازهمنوعان با پرداخت زکات و رفت حاجاتشان بر می‌آیند.
(إِنَّمَا یَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّـهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّـهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّکَاةَ وَلَمْ یَخْشَ إِلَّا اللَّـهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَـٰئِکَ أَن یَکُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِینَ)[6]
مسجد تنها مکانی است که دارای ابعاد و جهات مختلف و نقشه‌های متعدد در طول تاریخ اسلامی بوده و خواهد بود .
پیامبر بزرگ اسلام وقتی از مکه خارج شد وبسوی مدینه هجرت کرد اولین حرکتی که نشان دادند زدن کلنگ مسجد بود که بعدها به نام پیامبر به مسجد النبی معروف شد. از آنچه پیامبر عظیم الشان اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله انجام دادند می‌توان فهمید که مفهوم این عمل ایشان این بوده است که زندگی در پرتو دین معنا و مفهوم پیدامیکند و دین از این مکان می‌تواند رشد کرده وبه سراسر جهان صادر شود
با مراجعه به قرآن کریم خواهیم دید که کلمه مسجد در قران مورد توجه بوده و بالغ بر ۲۸ مورد به کار رفته است برخی از این آیات عام یعنی در مورد همه مساجداست و برخی به صورت خاص تنهادر مورد مسجد الحرام و مسجد الاقصی است
(إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّةَ مُبَارَکًا وَهُدًى لِّلْعَالَمِینَ )[7]از بیان برخی از آیه‌های شریف منجمله آیه شریف سوره ال عمران می‌توان فهمید که در جهان گیتی این مسجد است که هیچ جایگزینی نداردوهیچ چیز نمی‌تواند جای او را بگیرد ودر حقیقت اولین خانه‌ای که برای عبادت مردم تأسیس شده است مسجد است و می‌توان این نتیجه رابدست اورد که اولین پایگاه مردمی به وجود آمده در روی کره زمین مسجد است
یکی دیگر از مهمترین خصوصیتی که مسجد دارد عام البلی بودن او است انجا که می‌فرماید:( وُضِعَ لِلنَّاسِ) مسجد برای همه مردم است نه تنها برای مومنان و مسلمانان
وصدالبته که سخن برای معرفی ومشخصات مسجد زیاد است که در اینجا مجالی برای همه انها نیست واز همه انها اکتفا میکنیم به این سخن کوتاه وپر مغز ومحتوای بنیانذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام راحل(ره)که فرمودند مسجد سنگر است سنگرها را حفظ کنید[8]
[1] -سوره نحل ایه 18
[2] -گلستان سعدی
[3] -گلستان سعدی
[4] -سوره حجرات ایه 17
[5] -سورة الذاریات ایه 56
[6] -سوره توبه ایه 18
[7] -ال عمران ایه96
[8] -صحیفه نور جلد۱۲، ص: ۳۹۳)
موضوعات مرتبط:
برچسب‌ها: جایگاه مسجد , مسجدالنبی
