جدایی مردم از اهل بیت(ع)
در نظام تشریع شرط نجات و هدایت حقیقی، قرار گرفتن در قلمرو هدایت ولیّ خدا و امام است؛ زیرا همراهی نکردن امام و رهبری موجب سلطه اشرار و یا بیگانگان می شود.
در جامعهای که پیامبر(ص) خطوط کلّی آن را ترسیم کرده بود، آشناسازی مردم با دین و ارزشهای آن یکی از مناصب اهل بیت(ع) بود.
در مسیر این انحراف، منع ترویج احادیث نبوی منجر به مراجعه مردم به کعبالاحبارها و ابوهریرهها شد. و در ادامه با قدغن شدن نقل حدیث و فضائل اهل بیت(ع) ، جعل احادیثی در نکوهش علی(ع)، قتل با تبعید و یا شکنجههای جانفرسای شیعیان علی(ع) این انحراف را هرچه بیشتر کرد.
و مزید بر علل بالا، یکی دیگر از عواملی که زمینه وقوع حادثه عاشورا را فراهم کرد طرد بزرگان صحابه و مغضوب دستگاه واقع شدن آنان است؛ بزرگانی چون ابوذر، عمار، صعصعه، جندب و کمیل ... .