قال الامام الحسین علیه السلام：" فَلَعَمرى مَاالا مامُ اِلاّ الْعامِلُ بِالْکتابِ وَالا خِذُ بِالْقِسْطِ "
امر حکومت وسرپرستی جامعه در همه جوامع بشری مورد قبول است.اینکه عده ای که دارای قدرت تصمیم گیری وتدبیر امورکلان جامعه هستند در راس امور قرار بگیرند,تنظیم قوانین وتدوین ان را به عمل رسانند تا جوامع بشری بتواند به حیات طبیعی خود ادامه دهد,حتی انسان های نخستین نیز زندگی بشری را ترجمه کرده اند وبه قول ابن سینا انسان موجودی مدنی الطبع است.
بنابراین حاکمان جامعه نقش اساسی در سعادت وشقاوت جامعه دارند.
جامعه اسلامی بعد از رسول گرامی اسلام از مسیر اصلی خود منحرف میشود تا اینکه حکومت بنی امیه با برنامه ریزی های چهل ساله حکومت را به دست می گیرد و نظام اسلامی در مسیر تغییر ماهیت قرار می گیرد,به گونه ای که اصل بقاء دین و راهبری جامعه اسلامی به خطر می افتد,بنابراین امام حسین ع برای احیا واستقرار حاکمیت الله وارد میدان می شود واز بدو امر امام بیعت یزید را نمی پذیرد,وبارها در مواقع مختلف هدف خود را دفاع از کیان اسلام قلمداد می کند و می فرماید که به جان خودم قسم که حاکم اسلامی حکم نمی کند مگر براساس کتاب خدا وحکم نمی کند مگر به عدالت,حال چگونه با یزید فاسق و شراب خوار بیعت کنم وحکومت ستمگر اورا تایید کنم.امام در جواب ولید ابن عتبه والی وقت مدینه این گونه می فرمایند：
"اَیُّهَا اْلاَ میرُ!
اِنّا اَهْلُبَیْتِ النُّبُوَّةِ
وَمَعْدِنُ الرِّسالَةِ وَمُخْتَلَفُ الْمَلائکَةِ
وَمَهْبَطُ الرَّحْمَةِ بِنافَتَحَاللّه وبِنا یَخْتِمُ.
وَیَزیدُ رَجُلٌ شارِِبُ الْخَمْرِ وَقاتِلُ النَّفْسِ الْمُحْتَرَمَةِ مُعْلِنٌ بِالْفِسْقِ وَمِثْلى لایُبایِعُ مِثْلَهُ وَلکِنْ نُصْبِحُ وَتُصْبِحُونَ وَنَنْظُرُ وَتَنْظُرُونَ اَیُّنا اَحَقُّ بِالْخِلافَةِ وَالْبَیْعَه,,
منبع：برداشتی از کتاب خطبه های عاشورایی,چاپ معاونت فرهنگی سازمان اوقاف
