بعضی اشکال می‌کنند که «چرا زنان، حجاب داشته باشند تا مردان به گناه نیفتند؛ آن‌ها خودشان جنبه داشته باشند و گناه نکنند و چشمشان را ببندند تا زنان راحت بتوانند بدون حجاب در میان جامعه ظاهر شوند»!
پاسخ:
این اشکال از روحیه سرکشی در برابر معبود و نیز جهل به فلسفه حجاب نشئت می‌گیرد و اگر فرضاً شرایطی فراهم شود که مردان چشمشان را ببندند و به زنان نگاه نکنند، بازهم زنان باید حجاب داشته باشند تا در درجه اول رسم بندگی را رعایت کنند و در درجه دوم از فواید و مزایای دستور حجاب برخوردار شوند! چراکه؛ حکم حجاب در مرحله اول به نفع خود زنان و در جهت مصالح مادی و معنوی آنان است نه برای گناه نکردن مردان! ازجمله اینکه حجاب مایه استحکام خانواده و مصونیت زن از آسیب‌های اجتماعی و عامل اقتدار زن در برابر مردان و عامل زنده ماندن عشق و نشاط همسری و… است و بی‌حجابی عامل افسردگی و اضطراب و چشم‌وهم‌چشمی و… است.
بنابراین اصلاً برای سلامت و طهارت جامعه و هدایت آن به سمت پیشرفت و تعالی مادی و معنوی، زنان و مردان همه مسئول هستند و باید در جهت نهادینه کردن فراهم کردن عفت و حیا در محیط عمومی جامعه کمک کنند؛ با عفت در نگاه، عفت در پوشش یا همان حجاب، با عفت در رفتار و عفت در گفتار …
قرآن کریم دراین‌باره می‌فرماید: «تَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ؛ در کارهای نیک و تقوا همیار هم باشید و یکدیگر را بر گناه و دشمنی یاری نکنید!» (مائده: ۲)
لذا حجاب یعنی اینکه زن زیبایی‌هایش را می‌پوشاند تا مردان نامحرم سیرتش را ببینند و نه صورتش را، افکارش را ببینند و نه جذابیت‌های جنسی بدنش را. حال نمی‌دانیم راز اینکه عده‌ای در تلاش‌اند تا با قالب زنانه، منافع مردان هوس‌باز و چشم‌چران را تأمین کنند در چیست؟
