یک روایت از امیرالمومنیـــن دیدم که می تونه سند خوبی برای برگزاری جشن های گلریزان برای آزادی زندانیــان باشـــه.
قالَ علىٌّ عليه السلام:
مَنْ كانَ لَهُ مالٌ فَلْيَصِلْ بِهِ الْقَرابَةَ وَلْيُحْسِنِ الضِّيافَةَ وَلْيَفُكَّ بِهِ الْعانى وَالْأسيرَ، فَإنَّ الْفَوْزَ بِهذِهِ الخِصالِ مَكارِمُ الدُّنْيا وَشَرَفُ الآخِرَةِ.
کسی که پول دارد، باید با آن صله رحم کند و مهمانی بدهد و گرفتار و اسیران را آزاد نمــاید. چرا که رسیدن به این درجات از خوبی، نشان کرامت دنیا و شرف آخرت است.
[مستدرك نهج البلاغه، ص 174.]