در بحث عامل استکبار دو سوال اساسی مطرح است که :
اولا سازمان ملل به 2 کشور بیش از همه در مسئله کنترل جمعیت کمک کرده ، یکی هندوستان فوق یک میلیاردی و دیگری ایران چندده میلیونی! و سوال اینجاست که سازمان مللی که هیچ جا نفعش به ایران نمی رسد و هیچگاه از حقوق ملت ایران دفاعی نمیکند چه شده که در این مسئله بخصوص ایران را در صدر کمکهای خود قرار داده؟!
ثانیا: علیرغم پیشرفتهای حیرت انگیز ایرانیان در زمینه های مختلف از نانوتکنولوژی و شاخه های علم پزشکی گرفته تا ساخت رباتها و غیره چه می شود که استادی از ایران که داب سازمان ملل را در خصوص ضرورت کاهش جمعیت ایران دنبال میکند جایزه ی "جمعیت شناسی" را می برد
اما درباره علت کمبود امکانات رفاهی در بحث کاهش جمعیت باید گفت :
اولا: طبق آماری که ازسوی مسوولان رده بالای کشور داده می شود معمولا نخبگان جامعه از بین خانواده های پرفرزند هستند و می بینیم که مشکلات فرهنگی مختلف از جمله افسردگی ، بی اخلاقی ، توقعات بالا و همینطور سایر مشکلات اجتماعی و .. که اخیرا دامنگیر جوانان کشور ما شده معمولا در خانواده های کم فرزند پیش می آید.
ثانیا در آیه 31 سوره اسراء خداوند می فرماید : فرزندان خود را از بيم فقر مكشيد. ما، هم شما را روزى مىدهيم و هم ايشان را.
علاوه بر تمام آثار و فواید فرهنگی مثبتی که فرزندآوری و افزایش جمعیت خانواده برای خانواده و جامعه دارد ازجمله شادابی و نشاط خانواده ، کاهش مشکلات فرهنگی و ... ، یکی از آرامش بخش ترین اثرها این است که فرزند نیک و صالح و ذریه ی او "صدقه جاریه" ای است که بعد از مرگ می تواند همچنان جریان داشته باشد و خیر و ثوابش همچنان به ما برسد.
