نباید نسبت به شمایل ظاهری منجی آخرالزمان دقت زیادی به خرج دهیم چرا که ایشان هر کس و در هر شکل و قیافه‌‌ای هم که باشد از نظر تفکّر و بینش نمی‌تواند از چشمه‌‌ای غیر از چشمه جوشان علم و منزلت معنوی امیرالمؤمنین‌علی(علیهالسلام) سیراب شده باشد و نمی‌تواند راهی غیر از راهی که علی باید می‌رفت را برود؛ او نمی‌تواند سخنی زیادتر و ادعایی بیشتر از آنچه امیرالمؤمنین‌علی(علیهالسلام) داشت را داشته باشد.
آن امیر و مولایی که در غدیرخم به عنوان جانشین پیامبر آخرالزمان حضرت محمّد(صلی‌‌الله‌علیه‌واله) توسط حضرتش به هر انسانی از سیاه و سفید(۱)، بزرگ و کوچک، عرب و عجم که صدای رسالت ایشان به گوشش رسیده بود معرفی شد، آن امیر و مولایی که دقیقاً برای پیاده کردن همان مدینه فاضله و اجرایی کردن همان کارهایی که منجی آخرالزمان انجام خواهد داد، برای نجات مردم از تاریکی و رساندن آنان به نور و سعادت معرفی شده بود. امّا حسادت حسودان و دشمنی دشمنان اجازه نداد که ایشان بر مسند جانشینی پیامبر اکرم(صلی‌الله‌و‌علیه) بنشیند و به حقّ حکمرانی کند.
۱-قسمتی از متن خطبه غدیر
