حسن خلق
امام باقر (ع) به نقل از رسول الله (ص) می فرماید: (( ... طوبی لمن حسن مع الناس خلقه و بذل لهم معونته و عدل عنهم شره .))
(( خوشا به حال کسی که اخلاقش را با مردم نیکو گرداند و توان خویش را برای آنان بذل کند و شرارتش را از آنان بازدارد.))
یعنی برخورد با مردم باید ناشی از حسن خلق باشد و در آن تندی و تلخی و بی اعتنایی نسبت به امر مردم وجود نداشته باشد.افزون بر این کمک هم به مردم بکند،چه کمک مالی،چه آ برویی و چه جسمی.خوشا به حال کسی که شرش را از مردم باز بدارد.
نگذاریم آنچه از شرور نفس برمی خیزد، از برخی غرایز غلط ما، از بعضی از صفات و ضعف های اخلاقی ما، مانند بد اخلاقی،غضب، خودخواهی و غیره، روی مردم سرریز شود و به آن ها ضرر برساند.
منبع : الکافی، ج ۸، ص ۱۶۹
# خوش اخلاقی با مردم