حس نوستالژیک!
-پدر! پدرجان! پدر بزرگوار!
-چیه بچه باز مهربونانه صدام می کنی؟
-من؟ من همیشه عاشق شما بوده، هسته و خواهم بود. شما بهترین پدر دنیایی از هر جهت!
-خب حالا انقد زبون نریز. چی می خوای؟
-هیچی می دونید که الان نزدیک عیدیم.
-خب؟
-خب دیگه. مردم دم عیدی میرن کفش و لباس نو می خرن. منم پول می خوام.
-عزیزم امسال کروناس گفتن تو خونه بمونید. مردمم نباید برن.
-باباجون پارسالم برام هیچی نخریدید.
-خب پارسالم کرونا بود.
-یعنی چه کفشم له شده.
-کفشای قدیمی بابابزرگو بپوش. سالمه. حس نوستالژیک مردمم زنده می کنه. چون مال سی چل سال پیشه.
-بلیز شلوار چی؟
-بلیز شلوارای قدیمی خودتو بپوش. اینجوری هی حس نوستالژیک خودت زنده میشه. هی زنده میشه. هی زنده میشه...
-چه راهکارای فوق العاده ای! واقعا ممنون! ولی بابا واقعا چرا بهم پول نمیدید؟
_چون بی پولم و این بی پولی حس نوستالژیک منو زنده می کنه. یادم میاد وقتی با مادرت ازدواج کردم آه در بساط نداشتم ولی دو تایی با نیروی عشق و امید به زندگی جبرانش کردیم. الانم برو تلاش کن کار کن پول دربیار تا امید به دست بیاری و کفش نو و بلیزشلوار نو.
(پسر در حالی که چشمانش از شدت شادی و امید می درخشد با هدف تلاش برای بقا در زندگی از صحنه خارج می شود.)
#محمدحسین_فیض_اخلاقی
#کرونا
#سبک_زندگی
#خانه_تکانی
@tanzac