حضرت زهرا معیار رضایت و خشم خدا و رسول
«إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیا وَالآْخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِیناً آنها که خدا و پیامبرش را آزار میدهند، خداوند آنان را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور ساخته، و برای آنها عذاب خوارکنندهای آماده کرده است.»احزاب ۵۷
" ﻟﻌﻦ": ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﺩﻭﺭﻯ ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍﺳﺖ.
"مهین": در لغت به معنای حقیر و پست است، و همچنین بر فرد ضعیفی اطلاق می شود كه اختیار و استقلالی از خود ندارد. و در قرآن كریم كنایه از تسلط و احاطه داشتن عذاب الهی بر انسان گنهكار است، به گونه ای كه او در مقابل شدت و عظمت این عذاب هیچ اختیاری ندارد و اینكه عذاب الهی همراه با تحقیر گنهكاران است.
خداوند منزه از آن است که کسی او را بیازارد. مراد از آزار خداوند، آزار بندگانش یا خلاف دستورات او عمل کردن است. و آزار رسول خدا از دستوراتش پیروی نکردن است. لذا هر کسی مومنی را به خاطر ایمانش اذیت کند، مورد لعن الهی قرار می گیرد، هر چند آزار و اذیت بندگان مورد نکوهش قرار گرفته است، اما مومن به خاطر پیوند معنوی با خداوند هشدار شدیدتر است؛ بخصوص که اگر آزار او به خاطر ایمان و عقیده اش باشد، لعن و عذاب دنیا و آخرت در پی دارد.
هم تراز بودن اذیت رسول با اذیت خدا، نشان میدهد که بندهی مخلص به جایی میرسد که رضای او رضای خدا و غضبش غضب خداست.
چنانکه پیامبر(ص) راجع به فاطمه(س) فرمود: خدا به غضبش، غضب میکند. «یا فاطمة! إنّ اللَّه یغضب لغضبک ویرضی لرضاک». میدانیم که هر کس شخصی را به غضب درآورد او را اذیت و آزار داده است. نتیجه اینکه بزرگترین مصداق آزار خداوند و رسول در آزار حضرت زهرا سلام الله علیها اتفاق افتاد و سخت ترین خشم و عذاب خداوند هم برای دشمنان آن حضرت خواهد بود.