وهابیت به انحاء مختلف و در آثار مکرر و برنامه های مختلف تبلیغی، که به ادعای خودشان در پی محو کردن آثار شرک هستند، همواره یکی از مهمترین مسائلی که مطرح میکنند این است که باید از زیارت قبور پرهیز نمود. یا اینکه لازم است اگر بنایی بر قبر است یا اینگه قبر برجستگی خاصی دارد، آن را از بین ببریم. [1] ایشان هر روز به اتهامات واهی سایر مسلمین و خصوصا شیعیان را به اتهام واهی قبرپرستی مشرک و حتی مهدورالدم میخوانند.
سردمدار این تکفر ابن تیمیه است که پانصد سال پس از او محمدبن عبدالوهاب همین تفکر را پیگرفت و امروزه نیز طلایه دارد آن وهابیان هستند. علیرغم آنکه همگان به واهی بودن این اعتقادات و اتهامات اذعان دارند، ولی لازم است بدانیم که ایشان تنها در صورتی به این عقاید عمل می کنند که منفعت ایشان تامین شود. یعنی در مواردی که این تفکر علیه خودشان به کار میرود، دیگر تفکر خوبی نیست. نمونه ی بارز آن این است که پس از حدود هشتصد سال که از مرگ ابن تیمیه می گذرد هنوز قبر او (که تصویر آن در صدر همین مطلب درج شده است) کماکان باقی است و حفاظت می گردد.
چرا ایشان که به سبب این عقیده کثیری از مسلمانان را تکفیر و بعضا به خاک و خون کشیده اند، خود به این عقیده ملتزم نیستند؟ آیا نباید تخریب قبور را از قبر پایه گذار آن آغاز کنند؟ چرا زمانی که به قبور ائمه ی بقیع میرسند حتی قراردادن یک سنگ برروی این قبر ممنوع می شود اما قبر ابن تیمیه تا به امروز این چنین حفظ شده است؟ و چرا هیچ کس از وهابیان تا به امروز به تخریب آن حتی حکم هم ننموده است؟
پینوشت:
[1]. عبدالعزیز بن محمد بن ابراهیم آل شیخ، اعتماد دعوة الشيخ محمد بن عبد الوهاب على الكتاب والسنه، ص199، ناشر: جامعه محمد بن سعود، ریاض، 1991م.
[2]. ابن تیمیه، تقی الدین، زيارة القبور والاستنجاد بالمقبور، ص5-7، ناشر: دارالطیبه، عربستان سعودی، بیتا.
