روش عبادت را باید از قرآن و عترت آموخت. همانطور كه آدرس هر خانه را باید از صاحب خانه گرفت. آیات قرآن و احادیث معصومین، بهترین عبادت را كدام مى دانند و چه اوصافى براى آن مى شمارند؟ جواب را باید از قرآن و عترت دریافت. پس مرورى به كلمات اولیاء دین مى كنیم: آگاهانه در حدیث است: «رَكْعَتانِ مِنْ عالِمٍ خَیرٌ مِن سَبْعینَ رَكْعَةً مِن جاهِلٍ» (سفینة البحار، كلمه «عبد») دو ركعت نماز عالم، بهتر از هفتاد ركعت نماز جاهل است. و رسول خدا صلى الله علیه و آله فرموده است: از نماز، آن قسمتى مورد قبول است كه انسان بر اساس تعقّل و آگاهى بخواند. (محجة البیضاء، ج1، ص366) در حدیث دیگر است: «اَلْمُتِعَبَّدُ عَلى غَیرِ فِقْهٍ كَحِمار الطّاحُونِة» (سفینة البحار، عبد) عابدى كه از روى فهم و درك عبادت نكند، همچون الاغ آسیاب حركت مى كند ولى در جا مى زند و پیش نمى رود. راه و روش عبادت را باید از چگونگی عبادات معصومین یاد بگیریم ، و ببینیم که اخلاص در عبادت را چطور رعایت میکنند و یاد بگیریم.