علی رغم اینکه پیروان میرزا حسینعلی بهاء توهم نموده اند که تنها آیه خاتمیت پیامبر اکرم در قرآن آیه 40 سوره احزاب است، اما تا حال دهها نمونه دیگر از آیات قرآن کریم برای خاتمیت پیامبر اسلام را با دلیل و برهان و مستند اقامه کردیم که با صراحت تمام جاودانگی دین مبین اسلام و پایان یافتن دوره نبوت و رسالت را با پیامبری حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم اعلام داشتند.
در این بین وجود نازنین خود پیامبر خاتم نیز در مواضع متعدد و با تعبیرهای مختلف و مکرر توضیح فرمودند که سلسله نبوت الهی با ظهور من پایان گرفت و من آخرین پیامبر از جانب خداوند هستم و شریعت و دین اسلام نیز آخرین دین الهی برای جهان انسانیت الی یوم القیامه است. نه پس از نبوت من نبوت و رسالتی است و نه پس از اسلام دین و آئینی خواهد بود.
مصادر و منابع موثق حدیثی چه از شیعه و چه اهل تسنن احادیث فراوانی را در باب ختم نبوت و رسالت از رسول خدا (صلوات الله علیه) ضبط و منتشر نموده اند که به مرور زمان به برخی از آنها اشاره می کنیم. از جمله آنها این روایت است که در کتاب صحیح مسلم جلد 2 صفحه 64 از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آمده است: «فضلت علی الأنبیاء بست أعطیت جوامع الکلم و نصرت بالرعب و أحلّت لی الغنائم و جعلت لی الأرض طهوراً و مسجداً و أرسلت إلی الخلق کافة و ختم بی النبیون».
ترجمه: من با شش چیز بر پیامبران دیگر برتری یافته ام. جامع ترین و فراگیرترین سخن ها (قرآن و شریعت اسلام) به من داده شده است، به واسطه ترسی که خداوند بر دل دشمنانم ریخته یاری شده ام، غنیمت ها برایم حلال گشته، زمین برایم پاک و سجده گاه واقع شده، من بسوی همه مردم جهان فرستاده شده ام و سلسله پیامبران خدا به من ختم شده است.
این حدیت که در کتب روائی اهل سنت و شیعه مانند من لا یحضره الفقیه جلد 1 صفحه 240، اصول کافی جلد 2 صفحه 17، فيض القدير فی ما يتعلق بحديث الغدير جلد 4 صفحه 438 و… نیز آمده است به روشنی هرچه تمام تصریح می کند که وجود نازنین رسول خاتم برای تمام مردم جهان مبعوث گردیده اند نه فقط مردم شبه جزیره حجاز و سلسله پیامبران إلهی نیز به حضرت محمّد مصطفی صلوات الله علیه و آله پایان یذیرفته است.
رسول خدا(صلوات الله علیه) که صادق و مصدق است در این حدیث شریف و نورانی خود را آخرین پیامبر و فرستاده الهی معرفی می کند که با ظهور او ختم نبوت و پیامبری شده است. با این حال، آیا ادعای دیگری برای امثال میرزا حسینعلی نوری، غلام احمد قادیانی، علی محمد شیرازی یا دیگران باقی می ماند که مدّعی نبوت و رسالت گردند؟
