خانه‌های بی‌روح
در جامعه ای كه خانواده ها به سمت تك فرزندی بروند، خانه‌ی سالمندان يك ضرورت می شود.
وقتي پدر يا مادر به سنی برسند كه توانايی اداره‌ی خودشان را نداشته باشند، نيازمند شخص ديگری هستند. حال اگر فرزندان زيادي داشته باشند، با تدبير می توان نوبت به نوبت از آن ها حمايت كرد
اما اگر يك فرزند داشته باشند، مسئوليت نگهداری بر عهده همين يكي نفر مي شود و مسلما نمي تواند به امور معاش خود پرداخته (بصورت طبيعي غالبا فرزندان نمی توانند والدين را نگه دارند و يا بهتر بگوييم كه نمی توانند) و چاره ای جز خانه سالمندان ندارد.
خودمان داريم برای خودمان، تنهايی خلق می‌كنيم
