وارد قطار شدم و لباس مشکی پوشیده بودم و بعد چک کردن بلیط وارد کوپه شدم؛ بعد از چند دقیقه یکی از مسافران به من گفت: چرا مشکی پوشیده‌اید؟! خدای ناکرده اتفاق بدی افتاده؟
گفتم: آری، به مناسب شهادت حضرت زهرا (علیهاالسلام) مشکی پوشیده‌ام.
گفت: آها... من گاهی سخنان وهابیان را می‌شنوم که در مورد حضرت زهرا (علیهاالسلام) سخن می‌رانند؛ یک‌بار شنیدم که یکی از دانشمندان آنان می‌گفت: شعیه ادعای شهادت ایشان به خاطر قرار گرفتن بین در و دیوار که توسط ابن خطاب (عمر) انجام شده است به شهادت رسیدند ولی این سخن، کذب است؛ چرا که اصلاً خانه‌های آن زمان مدینه در نداشتند و فقط یک پرده یا حصیر در منزل بود!
گفتم: عجب آن‌ها برای انکار شهادت حضرت زهرا علیهاالسلام این شبهه را مطرح می‌کنند تا جریان پشت در ماندن حضرت زهرا(علیهاالسلام) تکذیب شود! ولی راهی برای انکار نیست؛ اما در خصوص این پرسش باید گفت که:
اولاً) قرآن کریم در سوره نور میفرماید: شما در بعضی خانه ها ـ مانند خانه عمو، دایی، عمه، خاله و همچنین کسانی که مفتاح و کلید منزل خود را به شما میدهند ـ می توانید بدون اجازه غذا بخورید (۱)؛ حال اگر خانه در و قفل نداشته باشد، کلید معنا دارد؟ آیا روی حصیر و پرده کلید میزدند؟ یا اینکه قرآن در این موضوع اشتباه کرده است؟!
ثانیاً) در کتاب معتبر حدیثی اهل سنت آمده است که پیغمبر اکرم(ص) دستور داده بودند که: شبها درها را ببندید (۲). آیا حصیر و پرده را میبندند؟! آیا به پرده می‌گویند در؟!
ثالثاً) در کتاب حدیثی دیگر آمده که: راوی می‌گوید سوال کردم که درِ خانه عایشه دو لنگه بوده یا یک لنگه؟ و از چه جنسی بود؟ پاسخ میگیرد که: یک لنگه و از جنس چوب درخت ساج بوده است (۳). حال چطور خانه عایشه در داشته آن هم از نوع درخت ساج؛ ولی خانه حضرت زهرا( علیهاالسلام) که دختر پیغمبر و با آن همه اوصاف بوده در نداشته است؟!
پس با این بیان روشن شد که خانه‌های در دار در آن زمان وجود داشته و آن‌چه در تاریخ وارد شده که حضرت زهرا علیهاالسلام بین در و دیوار قرارگرفتند، نشانگر آن است که خانه‌ی ایشان و حضرت امام علیه‌السلام در داشته است.
پی‌نوشت:
۱) سوره نور، آیه ۶۱: ولا عَلَی أَنفُسِکُمْ أَن تَأْکُلُوا مِن بُیُوتِکُم أَو بُیُوتِ آبَائِکُم أَو بُیُوتِ أُمَّهَاتِکُم أَو بُیُوتِ إِخوَانِکُم أَوْ بُیُوتِ أَخَوَاتِکُم أَو بُیُوتِ أَعمامِکُم أَوْ بُیُوتِ عَمَّاتِکُم أَوْ بُیُوتِ أَخوالِکُم أَوْ بُیُوتِ خَالاتِکُمْ أَوْمَا مَلَکتُم مَّفَاتِحَهُ أَو صَدِیقِکُم لَیسَ عَلَیْکُم جُنَاحٌ أَن تَأْکُلُوا جَمِیعًا أَوْ أَشْتَاتًا
۲) صحیح مسلم، صفحه 105، حدیث 5136
۳) بخاری، کتاب الادب المفرد، ج ۱، صفحه 272
