در مطالب 37 تا 40 در مورد علت هستی بخش صحبت کردیم که این علت هستی بخش مساوی با صفت خالقیت هست که یکی از صفات فعلی خداست.
گاهی اوقات بحث «خلق» رو از «ابداع» جدا می کنند و می گن خلق یعنی ایجاد کردن هایی که ماده اش حالت سابقه داشته و ابداع یعنی ایجاد کردن هایی که ماده ش حالت سابقه نداشته باشه.
به هر حال خالق بودن خدا شامل همه موارد و همه موجودات غیر خدا میشه.
اما نکته قابل توجه اینکه خلق کردن خدا مثل «ساختن» هایی که انسان ها انجام می دن نیست و نیازی به حرکت نداره[1]، که اگر اینطور بود و خلق خدا صفتی اضافه بر ذات خدا بود اون هم مصداق مخلوق خدا می شد و همین مباحث باید برای اون هم تکرار می شد.
خلاصه صحبت اینکه هر موجودی غیر از خدا، مخلوق خدا و نیازمند به خداست.[2]
[1] سوره مبارکه یس / آیه 82
[2] برای مطالعه بیشتر رجوع کنید به کتاب آمووزش عقاید آیت الله مصباح صفحه 83
