نام «خلیج فارس» همان‌گونه که در منابع کهن تاریخی (پیش از اسلام) بارها ذکر شده است، در کتب جغرافیایی و تاریخی دوره اسلامی نیز به طور مکرر به چشم می‌خورد. «بحر فارس»، «البحر الفارسی»، «الخلیج الفارسی» و «خلیج فارس» نام‌هایی هستند به این ناحیه از آب‌های جنوبی ایران داده شده‌اند. در این کتاب‌ها محدوده جغرافیایی خلیج فارس، سرزمین‌های مجاور، رودهایی که به آن می‌ریزند و آب‌های مجاور آن مشخص شده است.
دکتر محمدجواد مشکور در کتاب «نام خلیج فارس در طول تاریخ» به بیش از 30 منبع معتبر اسلامی در این زمینه اشاره می‌کند که قدیمی‌ترین آنها به قرن سوم هجری بازمی‌گردد:
ابوبکر احمد بن اسحق بن ابراهیم الهمذانی معروف به ابن فقیه در کتاب البلدان، که در سال 279 هجری تألیف شده، از پیوستگی «بحر فارس» و بحر هند سخن گفته است.
ابوعلی احمد بن عمر بن رُسته که کتاب «الاعلاق النفیسه» خود را در سال 290 هجری در اصفهان به نگارش درآورده است، خلیجی را که از دریای هند به سوی ناحیه پارس خارج می‌شود، به نام «الخلیج الفارسی» معرفی می‌کند.
جغرافی‌دان دیگر قرن سوم که ایرانی است و سهراب نام دارد، «بحر فارس» را دریای بزرگ جنوبی می‌خواند.
ابوالقاسم عبیدالله بن عبدالله بن احمد بن خردادبه خراسانی (درگذشته در سال 300 هجری) در کتاب معروف «المسالک و الممالک» خود، درباره رودهایی که به «بحر فارس» می‌ریزند، سخن گفته است.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
منبع:
برای مطالعه بیشتر بنگرید به: محمدجواد مشکور، نام خلیج فارس در طول تاریخ
