محمودشفیعی
امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید: نال الفوز الاکبر من ظفر بمعرفة النفس؛ کسی که خود را بشناسد، به سعادت و رستگاری بزرگ نایل شده است.1
برای ورود به سرزمین ناشناخته خلاقیت، اولین قدم خود شناسی و اینکه بدانید چه کسی هستید وچه استعدادی دارید؟ عاشق چه چیزی هستید و علاقه دارید زندگی خود را فدای چه چیزی کنید؟ و... تا به منبع جوشش آن و عوامل و پدیده هایی که به جوشش آن کمک می کند راهنمایی شوید.
این نقطه ی شروع بسیار حیاتی است. اینکه کشف کنید چه و که هستید به شما جرئت وجسارت متفاوت بودن، زیباتر شدن و جذابت تر بودن را می دهد. لذا لازم است برای خلق اثر و آثار بویژه در حوزه فرهنگ دینی، من عرف نفسه را به خوبی صرف کنیم تا بدانیم دقیقا نقطه ی علاقه و شور وحرارت ما کجاست؟ در برپایی نمایشگاه؟ استفاده از هنر در نمایش متون دینی؟ ارتباط دهی بین صنعت مورد علاقه و تبلیغ دین یا....
دانستن اینکه به هر یک از ما مهارت و استعدادی عطا شده است که می تواند به منصه بروز در آید، به ما امکان ظهور خلاقیت در سطح بسیار بالایی را می دهد و توانایی بالقوه ما را رشد و ارتقاء می دهد.
بنابراین بدست آوردن مهارت ها و ویژگی های منحصر به فردِ شخص خلاق ومنظم نمودن علایق و آرزوها با خلاقیت وابتکار،یک عمل اولیه قبل از خلاقیت و مساله ی است که در پروسه خلق ایده باید بدان توجه نمود و برای اینکار باید فهرستی از علایق خود را بنویسم ودرباره هر کدام فکرکنیم! کدام روش یا تکنیک را رضایت بخش می دانیم؟ کدام راه حل را دوست داریم؟ و...سپس شروع به جداسازی کنیم تابه نقطه ی مرکزی خود شناسی برسیم و پس از آن، مراحل ایده پردازی را طی کنیم.
این نکته را نباید فراموش نمود که همه افراد موفق وخلاق، تنها با قایق خودشناسی به دریای خلاقیت زدند و توانستند آثار ماندگاری برای بشیریت خلق و بجا بگذارند .
1: غرر الحکم، حدیث 9965
